akta urodzeń 1874-1911, 38 j.a.; akta małżeństw 1874-1911, 38 j.a.; akta zgonów 1874-1911, 38 j.a.

Urzędy stanu cywilnego utworzono w Prusach na mocy ustawy króla Wilhelma z dnia 9 marca 1874 r. o urzędowym poświadczeniu stanu urodzenia, zgonu oraz formy zawarcia związku małżeńskiego (Gesetz über Beurkundung des Personalstandes und die Form der Eheschliessung). Od dnia 1 października 1874 roku wprowadzono obowiązek jednolitej rejestracji urodzeń, małżeństw i zgonów oraz organizację sieci urzędów stanu cywilnego w całej Rzeszy Niemieckiej. Państwo zostało podzielone na obwody (Standesamtbezirk) zasadniczo niepokrywające się z podziałem administracyjno-terenowym i obejmujące w zależności od gęstości zaludnienia jedną lub kilka gmin wiejskich, czyli co najmniej 1500 mieszkańców. Bezpośredni nadzór nad obwodami należał do kompetencji wyższych władz administracyjnych - starosty lub prezydenta rejencji. Czynności urzędu stanu cywilnego powierzono specjalnym urzędnikom mianowanym tzw. metrykantom. Byli oni odpowiedzialni za prowadzenie ksiąg: urodzeń, małżeństw i zgonów wszystkich obywateli obwodu bez względu na wyznanie. Wpisów dokonywano w dwóch egzemplarzach ksiąg: księdze głównej (Hauptregister) i wtóropisie (Nebenregister) przekazywanym do sądu I instancji. Obok ksiąg stanu cywilnego urzędy prowadziły tzw. akta zbiorowe (Sammelakten) oraz skorowidze alfabetyczne do posiadanych ksiąg. Na podstawie § 28 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 26 października 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad sporządzania aktów stanu cywilnego, sposobu prowadzenia ksiąg stanu cywilnego, ich kontroli, przechowywania i zabezpieczenia oraz wzorów aktów stanu cywilnego, ich odpisów, zaświadczeń i protokołów (Dz. U. z 1998 r. Nr 136, poz. 884 ze zmianami) księgi stanu cywilnego są przekazywane do archiwów państwowych po 100 latach od ich zamknięcia.

Zmikrofilmowano j.a. o sygn. 1-27. Wynik skontrum (1995-97): 66 j.a. = 0,67 mb. Stan na 2001r.: oryginały: 81 j.a. = 0,80 mb.