Księgi wójtowsko-radzieckie, 1683-1800, 13 j.a. Księgi Magistratu Miasta Kurowa, 1799-1811, 3 j.a. Inwentarz dóbr Kurowa, 1796, 1 j.a. Repertorium do ksiąg gruntowych m. Kurowa, brak dat, 1 j.a. Rozporządzenia Trybunału Apelacyjnego Galicji Zachodniej w sprawie praw i sądów kupieckich i wekslowych; kontrakty kupna-sprzedaży nieruchomości, 1808-1816, 1 j.a. Testament Ewy Rozankiewiczówny, 1790, 1 j.a.

Kurów miasto prywatne. Prawa miejskie otrzymał w 1442 r. z inicjatywy Piotra Kurowskiego. Właścicielami Kurowa byli: Kurowscy, Zbąsccy, Szczukowie, Potoccy. Ustrój miasta opierał się na prawie magdeburskim. Ze względu na fakt, że było to miasto prywatne decydujący głos w sprawach ustawodawczo-administracyjnych należał do właściciela miasta, który rządził przy pomocy władz miejskich. Czuwanie nad porządkiem i bezpieczeństwem mieszkańców należało do głównych obowiązków rady miejskiej. Na czele 4-osobowej rady stał burmistrz. Rajców, z których każdy przed jeden kwartał pełnił urząd burmistrza, wybierano na okres jednego roku. Funkcje sądownicze sprawował wójt wraz z ławnikami. Ławnicy wybierani byli na roczną kadencję. Władze miejskie wybierano na podstawie przepisów prawa niemieckiego jeszcze w okresie Księstwa Warszawskiego. W okresie Królestwa Polskiego organizację władz miejskich określały postanowienia namiestnika z 3 II 1816 r. Postanowieniem Komitetu Urządzającego w Królestwie Polskim w 1870 r. zamienione na osadę. Status prawny – administracja ogólna – akta miast i administracja miejska.

Inwentarz książkowy w systemie ZoSIA; nr mikrofilmów ksiąg: 111065-111081