Zespół zawiera akta notarialne, repertoria, księgi depozytowe oraz rejestr oprotestowanych weksli.Wewnątrz zespołu księgi ułożono w układzie rzeczowo-chronologicznym. Za aktami notarialnymi umieszczone zostały repertoria, księgi depozytowe i rejestr oprotestowanych weksli Akta notarialne - sygn. 1 - 31; z lat 1845 - 1858. Repertoria - sygn. 32; z lat 1853 - 1858. Księgi depozytowe - sygn. 33 - 34; z lat 1841 - 1856. Register von Wechsel-Protesten - sygn. 35l; z lat 1852 - 1858.

Notariusze w Prusach wchodzili w skład organizacji sądowej. Jurysdykcja każdego z nich rozciągała się na okręg sądu, przy którym byli ustanowieni. Pełnili oni nie tylko funkcję notariusza, ale również adwokata. Prawodawstwo pruskie uszczuplało kompetencje notariuszy na rzecz sądów (ustawa z dnia 11 lipca 1845 r.). W sferze ich działalności pozostawiono sporządzanie aktów pełnomocnictwa, umów dzierżawnych, opieki nad spadkami. Późniejsze ustawy z lat 1851, 1853, 1899 nie wprowadziły istotniejszych zmian. Ujednoliciły jedynie przepisy w zakresie czynności wykonywanych przez notariuszy.