Odwołanie od decyzji powiatowych urzędów w sprawie poboru do wojska, 1915, 2 j.a. Poszukiwanie dezerterów, 1917, 2 j.a. Kary za uchylanie się od służby wojskowej, 1914-1916, 3 j.a. Korespondencja w sprawie dodatkowych badań rekrutów podejrzanych o umyślne spowodowanie kalectwa, 1913-1915, 6 j.a.

Urząd Gubernialny Chełmski do Spraw Powinności Wojskowej powołany został po utworzeniu w 1912 r. guberni chełmskiej, na mocy ustawy z dnia 1/13 stycznia 1874 r. o obowiązku służby wojskowej (Svod Zakonov Rossîjskoj Imperîi. Ustav o Woinskoj Powinnosti z 1 stycznia 1874 r., Sankt Petersburg 1897). Ustawa powyższa likwidowała instytucje rekruckie, powołując w ich miejsce gubernialne i powiatowe urzędy do spraw powinności wojskowej. Latem 1915 r. Urząd Gubernialny Chełmski do Spraw Powinności Wojskowej wraz z częścią ich akt ewakuowano w głąb Rosji, gdzie działał w ograniczonym zakresie do 1917 r. Siedzibą urzędu było miasto Chełm. Status prawny - administracja specjalna – wojsko i obrona narodowa, obrona cywilna. Do kompetencji urzędu gubernialnego należał: nadzór nad regularnym przebiegiem poboru; przydzielanie rekrutów do poszczególnych rewirów w powiatach i miastach, kontrolowanie wykazu osób podlegających służbie wojskowej, załatwianie skarg napływających na urzędy powiatowe, opracowywanie ogólnego sprawozdania o przebiegu poboru, na potrzeby władz zwierzchnich, opieka nad rodzinami powołanych żołnierzy rezerwy. W skład urzędu wchodzili: gubernator jako przewodniczący, wicegubernator, naczelnik wojenny guberni lub jego zastępca, prokurator sadu okręgowego lub jego zastępca, stały członek urzędu gubernialnego do spraw włościańskich i jeden z powiatowych komisarzy tego urzędu. W 1913 r. nastąpiła reorganizacja gubernialnych urzędów, poprzez wprowadzenie instytucji stałego członka, który otrzymał własny zakres kompetencji, niezależny od urzędu. W Urzędzie Gubernialnym Chełmskim do spraw Powinności Wojskowej stały członek dysponował aparatem urzędniczym (pięciu urzędników kancelaryjnych), który przygotowywał materiał na posiedzenia gubernialnego urzędu do spraw wojskowych. Urzędy gubernialne nie posiadały własnych kancelarii, ich sprawy prowadziły wydziały wojenno-policyjne rządów gubernialnych. Zakres terytorialny działania urzędu stanowiła gubernia chełmska, obejmująca teren powiatów: hrubieszowskiego, tomaszowskiego, część lubartowskiego, chełmskiego, krasnostawskiego, zamojskiego i biłgorajskiego (z dawnej guberni lubelskiej); bialskiego oraz część powiatów: konstantynowskiego, radzyńskiego i włodawskiego (ze zlikwidowanej gub. siedleckiej).