Księgi aktów notarialnych z lat 1887-1989 (sygn. 1-3); repertorium za lata 1886-1889 (sygn. 4)

Marian Markowicz był notariuszem przy kancelarii hipotecznej Sędziego Pokoju w mieście Lublin. Czynności notarialne rozpoczął w styczniu 1886 r. Pierwszy dokument sporządził 1 stycznia 1887 r., natomiast ostatni dwudziestego czwartego sierpnia 1889 r. Siedziba kancelarii Mariana Markowicza znajdowała się w Opolu w domu Nr 1. Status prawny: instytucja wymiaru sprawiedliwości - notariat. Organizacja notariatu na terenie Królestwa Polskiego w okresie tym opierała się na rosyjskiej ustawie notarialnej z 14 kwietnia 1866 r. Zasięg terytorialny notariusza obejmował osadę Opole i wsie okręgu opolskiego w powiecie nowoaleksandryjskim (puławskim) w guberni lubelskiej. Gmina Opole należała do sądu gminnego V okręgu w Opolu. Notariuszy mianował po złożeniu egzaminu przed prezesem sądu okręgowego, prokuratorem i jednym z notariuszy kancelarii hipotecznej przy sądzie okręgowym, na wniosek prezesa sądu okręgowego, starszy prezes izby sądowej. Do zakresu czynności notariusza należało: sporządzanie aktów, wydawanie wypisów i kopii aktów, poświadczanie aktów, przyjmowanie w depozyt dokumentów składanych przez osoby prywatne. Notariusze podlegali nadzorowi ze strony sądów okręgowych.