Księgi aktów notarialnych z lat 1887-1899 (sygn.1-22); skorowidze za lata 1886-1899 (sygn. 23-25)

Władysław Lipowski był notariuszem przy kancelarii hipotecznej Sędziego Pokoju w mieście Lublin. Czynności notarialne rozpoczął w styczniu 1890 r. Pierwszy dokument sporządził 3 stycznia 1890 r. Działał nieprzerwanie do końca kwietnia 1899 r. Status prawny: instytucja wymiaru sprawiedliwości - notariat. Organizacja notariatu na terenie Królestwa Polskiego w okresie tym opierała się na rosyjskiej ustawie notarialnej z 14 kwietnia 1866 r. Notariuszy mianował oraz zwalniał starszy prezes Izby Sądowej w Warszawie na wniosek właściwego prezesa sądu okręgowego. O liczbie urzędników decydowały władze ministerialne. Do zakresu obowiązków notariuszy należało: sporządzanie aktów, wydawanie wypisów, kopii oraz poświadczanie aktów, przyjmowanie w depozyt dokumentów składanych przez osoby prywatne. Notariusze swoją funkcję sprawować mogli tylko na terenie ich kompetencji terytorialnej, w przeciwieństwie do stron, które mogły mieszkać poza tym terenem. Siedziba kancelarii Władysława Lipowskiego znajdowała się w Opolu w domu nr 223 do 21 sierpnia 1892 r., od 26 sierpnia 1892 r. do końca kwietnia 1899 r. w domu pod nr 3. Zasięg terytorialny notariusza obejmował osadę Opole i wsie okręgu opolskiego w powiecie nowoaleksandryjskim (puławskim) w guberni lubelskiej. Gmina Opole należała do sądu gminnego V okręgu w Opolu. Notariusze podlegali nadzorowi ze strony sądów okręgowych.