Akta urodzeń z lat 1874 - 1908, sygn. 1 - 28; 83 - 89, 136-140 Akta małżeństw z lat 1875 - 1879, 1881-1894, 1896 - 1908, sygn. 29 - 54; 90 -96, 141-162 Akta zgonów z lat 1874 - 1908, sygn. 55 - 82. 96 - 102, 163-194 Akta zbiorowe - 103-133, 195-269

Z dniem 1 października 1874 roku wprowadzono w Prusach świecką rejestrację stanu cywilnego. Utworzono okręgi stanu cywilnego, które nie zawsze pokrywały się z terenem działania jednostek administracyjnych (gmin). Decydowała gęstość zaludnienia. Tworzono jeden urząd stanu cywilnego dla kilku gmin lub kilka urzędów w ramach jednej dużej gminy miejskiej . Czynność rejestracji stanu cywilnego powierzono specjalnym urzędnikom stanu cywilnego, mianowanym przez władze administracyjne. Urzędnikami stanu cywilnego byli burmistrzowie lub wójtowie. Nadzór nad urzędnikami sprawował prezydent rejencji lub starosta. Ustawy z 1874 i 1875 roku całkowicie oddzieliły rejestrację stanu cywilnego od zapisów kościelnych. Wprowadziły obowiązek rejestrowania urodzeń, małżeństw i zgonów wszystkich obywateli bez względu na wyznanie, w trzech rodzajach ksiąg. Wprowadzono także śluby cywilne. Księgi prowadzone były w języku niemieckim. Urząd Stanu Cywilnego w Oleśnie w powiecie oleskim rozpoczął swoją działalność z dniem 1 października 1874 roku. Terytorium okręgu urzędu stanu cywilnego w Oleśnie obejmowało: miasto Olesno . Siedzibą urzędnika prowadzącego księgi Urzędu Stanu Cywilnego w Oleśnie w latach 1874-1901 było miasto Rosenberg (Olesno). Urząd Stanu Cywilnego w Oleśnie prowadził swoją działalność na podstawie w/w przepisów do dnia 31.12.1945 roku. W 1945 roku miasto Olesno znalazło się w granicach Polski. Z dniem 1 stycznia 1946 roku utworzono, na podstawie przepisów dekretu Rady Ministrów z dnia 25 września 1945 roku Prawo o aktach stanu cywilnego, państwowe urzędy stanu cywilnego.

Mikrofilmy z lat 1874 - 1884, Nr 640 - 650, 2073 - 2093. Notatkę informacyjną napisała Joanna Sowa. Inwentarz sporządzili: Paweł Palacz i Marcin Bednarczyk (2004), uzupełnienia Ewa Dubaj (2009) i Aleksandra Grzegorczyk (2020).