przepisy, rozporządzenia, okólniki, sprawozdania dla Min. Spraw Wewnętrznych dot. M.in. uchylania się Żydów od służby wojskowej oraz ilości posiedzeń urzędu, korespondencja z władzami gubernialnymi oraz powiatowymi urzędami do spraw powinności wojskowej, sprawy dot. poboru rekrutów, zwolnień od służby wojskowej, dostarczania koni i środków transportu dla wojska, przeprowadzania próbnych mobilizacji, pomocy dla rodzin żołnierzy powołanych do wojska, indywidualnych skarg na decyzje powiatowych urzędów do spraw powinności wojskowej, 1868-1918, sygn. 1-88

Komisja Rządowa Spraw Wewnętrznych, jako najwyższy organ państwowy, odpowiedzialny za przeprowadzenie zaciągu wojskowego, na mocy Ustawy z 3.III 1859 r. tworzyła na czas poboru w miastach gubernialnych tzw. Gubernialne urzędy rekruckie. W 1874 r. wydano nową ustawę, na mocy której w każdym powiecie lub okręgu tworzono powiatowe lub okręgowe urzędy do czynności zaciągu wojskowego. Urzędy te podlegały instytucjom szczebla gubernialnego. Do czynności Urzędu Gubernialnego Radomskiego do spraw Powinności Wojskowej należało: czuwanie nad regularnym przebiegiem powołania i przejmowania ludzi podlegających obowiązkowi służby wojskowej, rozstrzyganie skarg na urzędy powiatowe i okręgowe, sporządzenie ogólnych sprawozdań z akcji poboru rekrutów w guberni.Wraz z wybuchem I Wojny Światowej urząd został ewakuowany w głąb Rosji, gdzie zakończył działalność w 1918 r.

zespół wydzielony w 1950 r.