I. K.K. Districtual Berggericht in Wieliczka (C.K. Okręgowy Sąd Górniczy w Wieliczne) (złoża górnicze, sprawy własnościowe kopalni i hut, nadania górnicze, koncesje hutnicze, wykazy kopalń, wykazy produkcji, fundusze szpitalne, normalia, sprawy organizacyjne i finansowe, należności górnicze, nieszczęśliwe wypadki; dzienniki sesji sądowych, pomoce kancelaryjne [1780] 1788-1855 [1857] (sygn. OSGW 1-57) II. K.K. Berggerichts-Substitution in Bochnia (C.K. Filia Sądu Górniczego w Bochni) (kupno domu w Bochni, należności górnicze z zakładów w Zakopanem, rewindykacja akt sądu górniczego w Wieliczce, pomoce kancelaryjne) 1789-1817 (sygn. OSGW 58-63)

Po zajęciu Galicji przez Austrię podporządkowano państwu całe górnictwo. Na mocy rozporządzenia cesarskiego z 7.05.1786 r. przekształcono Górniczy i Solny Wyższy Urząd Nadzorczy w Okręgowy Sąd Górniczy. Terytorialny zasięg obejmował cyrkuły: myślenicki, bocheński, sądecki, tarnowski, rzeszowski, dukielski, część liskiego i przemyskiego. Sąd Górniczy miał funkcjonować jako organ administracji i jako sąd. Jego kompetencje określały patenty cesarskie z 1786 r., 1804 r. oraz wcześniejszy, o charakterze ogólnopaństwowym, z 1781 r. Do zadań sądu należał ogół spraw związanych z przemysłem górniczym: wydawanie zezwoleń na poszukiwania górnicze, zgłoszenia o odkrytych materiałach, lenno kopalń, zarządzanie górnictwem, rozstrzyganie sporów, inwentaryzacja kopalń, prowadzenie ksiąg. Zasięg działania sądu zmieniał się zgodnie ze zmianami granic monarchii, powstaniem Księstwa Warszawskiego, Rzeczpospolitej Krakowskiej. W związku ogólną reformą administracji w 1855 r. nastąpiła likwidacja Sądu. Agendy jego w sprawach administracji przejęło Starostwo Górnicze, kompetencje sądowe – Sąd Krajowy.