Akta spraw dotyczących egzekucji z mieszkańców powiatu siedleckiego różnego rodzaju opłat skarbowych i podatków (głównie podatku dworskiego z większej własności): Sygn.1 Akta sprawy z roku 1895, Sygn.2 Akta sprawy z roku 1899, Sygn.3 Akta sprawy z roku 1900, Sygn.4 Akta sprawy z roku 1901

Sekwestrator- -urzędnik w administracji krajowej, który na mocy upoważnienia wyższej władzy, za podatki należne skarbowi, zajmuje inwentarz i ruchomości i sprzedaje przez licytację na zaspokojenie takowych (z wyłączeniem koni i wołów roboczych potrzebnych do uprawy ziemi oraz narzędzi rolniczych). Instytucja sekwestru znana była już w I Rzeczypospolitej, a w Królestwie Polskim karę sekwestru i konfiskaty majątku „za wykroczenia stanu pierwszego rzędu” wprowadził Statut Organiczny z 1832r (art. 12). Postanowienia Rady Administracyjnej z 6/18.06.1833, 24.11./6.12.1833, 4/16.04.1835r rozszerzały listę przestępstw, za które dopuszczalna była konfiskata majątku. Sekwestr oznaczał czasowy zarząd skarbu państwa do czasu orzeczenia konfiskaty lub uwolnienia majątku od sekwestru. Postanowieniem Rady Administracyjnej z 28.12.1862/ 9.01. 1863 zmieniono zasady nakładania kar egzekucyjnych i funkcjonowania sekwestratorów, co wiązało się z urządzaniem gmin i sądów gminnych. W 15 dni po upłynięciu terminu uregulowania należności, właściwe urzędy miały wysyłać przez woźnego skarbowego do zalegającego ostrzeżenie, że po upływie kolejnych 15 dni nastąpi egzekucja. Dłużnicy ponosili koszt doręczenia ostrzeżenia w zależności od kwoty zadłużenia. Ponosili koszta ogłoszenia i odbycia licytacji. Art. 7 stanowił, że „do odbycia sekwestracji w miejsce dotychczasowych sekwestratorów ustanowieni będą sekwestratorowie stali, płatni ze skarbu i kaucyowani”. Dłużnik miał obowiązek dostarczenia pomieszczenia dla sekwestratora, jego służącego i dla dwóch koni. Przepisy o egzekucji należności przez Kasy Skarbowe miały zachować swą moc, o ile nie były sprzeczne z nowymi przepisami (Dziennik Praw nr 61 nr 182 s. 131-135). Na wzór rosyjski ukazem z 26.03./7.04.1869 wprowadzono w Królestwie Izby Skarbowe (kaziennyje pałaty) jako organy administracji finansowej w guberni, na szczeblu powiatu pozostawił te zadania zarządom powiatowym, przy których funkcjonowały Kasy Skarbowe utworzone 19.12./31.12.1866r . Sekwestratorzy powiatowi urzędowali przy naczelniku powiatu (podobnie jak architekci powiatowi, lekarze powiatowi, powiatowi weterynarze, zarządcy dróg). W latach 1899-906 sekwestratorem powiatu siedleckiego był Zygmunt Komorowski