Repertorium C 1915-1918 sygn.1 Skorowidz 1915-1918 [1919]sygn.2

Sądownictwo na terenie okupacji niemieckiej powołano na mocy rozporządzenia Generał-Gubernatora Warszawskiego z dnia 21 marca 1915 r. w przedmiocie organizacji sądownictwa na obszarze GGW (Dziennik Rozporządzeń dla GGW [dalej: Dz. R. GGW] Nr 12, rozporządzenie Nr 7). Jego organizację normowało rozporządzenie Generał-Gubernatora z dnia 18 listopada 1916 r. o zmianie rozporządzenia w przedmiocie organizacji sądownictwa na obszarze GGW (Dz. R. GGW Nr 54, poz. 197). Postępowanie sądowe normowało rozporządzenie Generał-Gubernatora z dnia 21 marca (2 listopada) 1915 r., zmienione rozporządzeniem z dnia 18 listopada 1916 r. o zmianie rozporządzenia w przedmiocie postępowania w sprawach karnych, cywilnych i w sprawach sądownictwa dobrowolnego dla obszarów GGW (Dz. R. GGW Nr 54, poz. 198) oraz rozporządzenie z dnia 18 listopada 1916 r. w przedmiocie prawa karnego na obszarze GGW (Dz. R. GGW Nr 54, poz. 199). Na mocy rozporządzenia wykonawczego z dnia 11 sierpnia 1917 r. dotyczącego nowego urządzenia wymiaru sprawiedliwości dla GGW (Dz. R. GGW Nr 84, poz. 359) dokonano podziału kompetencyjnego między sądownictwem niemieckim a wprowadzonym od dnia 1 września 1917 r. sądownictwem polskim. Cesarsko-Niemieckie Sądy Okręgowe oraz Sąd Najwyższy funkcjonowały na terenie Królestwa do listopada 1918 r., do czasu likwidacji GGW. Posteriora dotyczy okresu działania Sądu Pokoju I Okręgu w Łukowie, który funkcjonował w latach 1918-1926. Sąd Pokoju w Łukowie w latach 1915-1918 obejmował swym zasięgiem miasto Łuków i miejscowości przyległe np. Sięciaszka (właściwy dla spraw spadkowych był sąd w okręgu którego leżał spadek).