Księga wpisów członków Bractwa z lat 1642 - 1937, sygn. 1.

Bractwo Cechu Kowalskiego w Mrzygłodzie powstało w 1642 roku, zatwierdzone przez Stanisława Warszyckiego, wojewodę mazowieckiego, pana dziedzicznego miasta Mrzygłodu. W 1799 roku do Bractwa przystąpili rzemieślnicy: ślusarze, bednarze, masarze, cieśle, młynarze, piekarze, kołodzieje, nożownicy, powroźnicy, mieszkający w Mrzygłodzie i okolicznych wsiach. Kongregacja występowała pod nazwą Bractwo Cechu Kowalskiego znaku Krzyża Świętego, a od 1779 roku pod nazwą Bractwo Cechu Kowalskiego, Bednarskiego, Masarskiego i Ciesielskiego znaku Krzyża Świętego alias Świętego Antoniego Padewskiego, którego w tym czasie przybrano za patrona. W XX wieku patronką była także św. Katarzyna. Zapis z 1936 roku wymienia nazwę Bractwo Cechu Kowalskiego w Parafii Mrzygłód. Ponieważ wyraz "parafii" występuje sporadycznie nie uwzględniono go w tytule zespołu. Księga zawiera protokoły wpisów członków Bractwa. Należeli do niego mistrzowie cechowi i ich żony. Pierwszy zapis pochodzi z 1642 roku, ostatni z 1937. Na początku księgi wklejono 18 artykułów statutu cechowego, pochodzącego przypuszczalnie z końca XVIII wieku. Strony zawierające artykuły są zdobione odręcznie wykonanym ornamentem. Wewnętrzną kartę tytułową wklejono na stronie 8. Dolną jej część zajmuje ręczny odrys herbu Warszyckich. W okresie od XVII do lat 60 - tych XIX wieku wpisów dokonywali notariusze lub pisarze, a w latach późniejszych - "podskarbi" - przypuszczalnie skarbnicy Bractwa. Na stronach 415 - 418 wpisano trzy protokoły posiedzeń Starszych Zgromadzenia Stolarskiego i Ciesielskiego w sprawie egzaminów mistrzowskich i czeladniczych z lat 1919 - 1922.

Wstęp i inwentarz sporządziła Stanisława Poprawska (AP Katowice, 1965). Inwentarz wpisany do bazy danych IZA.