Na zawartość treściową zespołu składają się materiały dotyczące organizacji i działania sądu w latach 1785–1834. W aktach znajduje się m.in. odpis umowy o utworzeniu justytariatu powiatowego w Mirosławcu, zarządzenia władz zwierzchnich o zakresie kompetencji urzędu względem kradzieży, zmianach okręgu działania sądu, sprawozdania z działania sądu, materiały o zatrudnianiu pracowników, w tym sędziów.

Powiatowy Sąd Patrymonialny w Mirosławcu jako połączony justytariat patrymonialny powstał w 1786 roku na podstawie umowy stanów szlacheckich powiatu wałeckiego z 1785 roku z godnie zaleceniami regulaminu dla sądów Prus Wschodnich i Zachodnich z 1781 roku . To ostatnie zarządzenie potwierdzało dotychczas stosowaną instrukcję dla sądów patrymonialnych z 17.IX.1773 r., jednocześnie jednak nakazywało właścicielom jurysdykcji prywatnych zawieranie umów w ramach powiatu lub jego części, których celem będzie wspólne prowadzenie połączonego sądu patrymonialnego. Zadaniem takiego urzędu było wykonywanie sądownictwa patrymonialnego w dobrach ziemskich wchodzących w skład jego okręgu w imieniu poszczególnych właścicieli . Zgodnie z umową siedzibą połączonego sądu był Mirosławiec, a okręg jego działania obejmował 20 władztw posiadających dotąd swoje samodzielne sądy, na które składało się 64 miejscowości, w tym 3 miasta (Człopa, Mirosławiec, Tuczno) i 22 747 mieszkańców (par. 1, 4). W 1840 roku okręg jego działania obejmował już tylko miasto Mirosławiec, miejscowe dobra zamkowe i 7 gmin wiejskich . Sąd zlikwidowano 1 stycznia 1840 roku, a w jego miejsce powstał królewski Sąd Ziemski i Miejski w Mirosławcu (Land und Stadtgericht Märkisch Friedland) .