1. Zebrania sprawozdawczo-wyborcze 1960-1963, 1965-1970, 1972, 1974-1975, 1977, 1979, 1981-1983; 1 j. a. 2. Posiedzenia plenarne/zebrania ogólne 1960-1983; 6 j. a. 3. Posiedzenia egzekutywy 1968-1970, 1973-1974, 1979-1982; 1 j. a. 4. Informacje i oceny 1964-1966, 1971-1975, 1980, 1982; 1 j. a.

Po powstaniu w grudniu 1948 r. PZPR rozpoczęła się jej budowa w terenie. Oparta ona była na podległości komitetów kolejnych szczebli - od Komitetu Centralnego przez komitety wojewódzkie, powiatowe, miejskie, dzielnicowe, gromadzkie aż po podstawowe organizacje partyjne. Najniższe ogniwa partii - podstawowe organizacje partyjne - powstawały tam, gdzie liczba członków partii była mniejsza niż 100 osób, jeśli było ich więcej wówczas tworzono komitety zakładowe. POP funkcjonowały na terenie całego kraju, we wszystkich zakładach pracy. Mogły się one dzielić na oddziałowe organizacje partyjne. PZPR zakończyła swoją działalność uchwałą o samorozwiązaniu podjętą na XI Zjeżdzie PZPR w dniach 27-30 stycznia 1990 r. Państwowe Ośrodki Maszynowe (POM) zaczęły licznie powstawać w latach 50. XX w., zastępując decyzją CZPOM (Centralnego Zarządu Państwowych Ośrodków Maszynowych) dotychczas istniejące Stacje Maszynowo-Traktorowe. Nowo utworzone państwowe przedsiębiorstwa były obecne niemalże w każdej gminie. Głównym zadaniem POM do 1956 r. była obsługa rolniczych spółdzielni produkcyjnych, poprzez dążenie do mechanizacji produkcji rolnej, remont maszyn rolniczych, obsługę agrotechniczną, czy szkolenia kadr. Po rozpadzie większości z wspomnianych spółdzielni w roku 1956, POM-y objęły kuratelę nad kółkami rolniczymi. W 1989 r. spora część kilkuset POM-ów uległa likwidacji. W Państwowym OśrodkuMaszynowym w Stargardzie Szczecińskim POP PZPR funkcjonowała przez cały okres istnienia przedsiębiorstwa do czasu samorozwiązania się partii. Granice zespołu to lata 1960-1983. Cezura początkowa, jak i końcowa wyznaczona jest przez zachowane dokumenty.

Decyzją Komisji Metodycznej z 16.10.2012 r. nastąpiła zmiana nazwy zespołu