Statuty, ozdobne dyplomy dla członków, protokoły zebrań ogólnych i rady zarządzającej, komisji rewizyjnej oraz komisji cyrkułowych, sprawozdania drukowane własne oraz towarzystw w innych miastach, korespondencja w sprawach administracyjnych, organizacyjnych i finansowych, deklaracje i wykazy członków, dokumentacja dotycząca darowizn, ubezpieczenia posiadanych nieruchomości, księgi inwentarzowe, korespondencja z bankami, księgi główna i kasowe, wykazu dłużników i wierzycieli, organizacja szpitala Kochanówka, wykazy zatrudnionych, księgi przyjęć do szpitala i ruchu chorych, księga ludności niestałej Kochanówki, inwentarz i wyposażenie szpitala, dzienniki kasowe oraz księgi wypłat, sprawozdania z działalności, protokoły posiedzeń władz oraz dokumentacja finansowa innych szpitali (w tym Anny Marii), przytułków, ochronek i domów starców, akta osobowe pensjonariuszy, zapomogi dla biednych, organizacja kwest, wycinki prasowe dotyczące działalności Towarzystwa.

Przypuszczalnie od 1877 r. istniał w Łodzi Komitet Wsparcia Biednych. W 1884 r. został przekształcony w Łódzkie Chrześcijańskie Towarzystwo Dobroczynności. Głównym jego celem było zapobieganie nędzy wśród mieszkańców Łodzi. Towarzystwo organizowało szpitale, przytułki, domu noclegowe, ochronki, kolonie letnie oraz pomagało ubogiej młodzieży w przyuczaniu do zawodu. Fundusze na działalność statutową pochodziły ze składek członkowskich, z opodatkowania fabrykantów w wysokości 1 kopiejki tygodniowo od każdego robotnika oraz imprez dochodowych organizowanych przez Towarzystwo. Niektóre z instytucji założonych przed 1914 r., w latach 1918-1939 przejęte zostały przez Zarząd Miejski. Największą placówką utrzymywaną przez Towarzystwo był szpital dla psychicznie chorych „Kochanówka”. Towarzystwo istniało do 1940 r. [Julia Wasiak]