Układ rzeczowo-chronologiczny. Protokół ogłólnego zgromadzenia członków (sygn. 1), protokoły zebrań sprawozdawczo - wyborczych (sygn. 2-3), protokoły posiedzeń komisji (sygn. 4-7), protokoły zebrań i uchwały kół terenowych (sygn. 8 -12 ), Wybory do Sejmu, Senatu, rad narodowych (sygn. 13-16), wykazy członków i rzemieślników (sygn. 17-21).

W okresie Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej Stronnictwo Demokratyczne reprezentowane było przede wszystkim przez inteligencję i drobnych przedsiębiorców. Popierało politykę prowadzoną przez Polską Zjednoczoną Partię Robotniczą przez co miało symboliczny wpływ na sprawowanie władzy. Uczestnicząc w wyborach posiadało ministrów, posłów i radnych, a z chwilą utworzenia Senatu w czerwcu 1989 r. również senatorów. Pomimo silnego nacisku ideologicznego PZPR pozostało jedną z nielicznych w bloku państw socjalistycznych partią niemarksistowską. W następstwie reformy administracyjnej z 1975 r. zmieniły się również struktury organizacyjne Stronnictwa. Podstawowymi ogniwami Stronnictwa Demokratycznego w terenie były koła. Podlegały one właściwemu komitetowi miejskiemu, a w miejscowościach w których nie istniał komitet bezpośrednio komitetowi wojewódzkiemu. W Tomaszowie Mazowieckim Stronnictwo Demokratyczne rozpoczęło swoją działalność w lutym 1945 r. Początkowo popierało 2 partie: Polską Partię Robotniczą i Polską Partię Socjalistyczną, natomiast od grudnia 1948 r. - po połączeniu tych dwóch partii - Polską Zjednoczoną Partię Robotniczą. Pierwszym prezesem Miejskiego Komitetu SD został Zdzisław Sosnowski. Stronnictwo brało udział przy organizowaniu pochodów 1-majowych, akcji propagandowych przed wyborami, wieców w mieście i okolicznych gminach. Stronnictwo rozbudowało się głównie w latach sześćdziesiątych XX w. W dniu 31 grudnia 1962 r. liczyło 85 członków skupionych w pięciu kołach, natomiast 31 grudnia 1968 roku było 241 członków w dziesięciu kołach. Podobny stan liczebny odnotowano w 1978 r. Członkowie Stronnictwa to przede wszystkim nauczyciele, rzemieślnicy, pracownicy administracyjni działający w Miejskiej Radzie Narodowej i jej komisjach, Związku Nauczycielstwa Polskiego, Związku Zawodowym Pracowników Państwowych i Społecznych, Związku Zawodowym Pracowników Gospodarki Komunalnej, Związku Zawodowym Pracowników Służby Zdrowia, Polskim Czerwonym Krzyżu, Towarzystwie Przyjaciół Tomaszowa Maz. i innych organizacji społecznych. W czasie przemian w latach 80-tych Stronnictwo podjęło pewne próby uniezależnienia się od PZPR. Przedstawiło propozycje powołania Trybunału Stanu, Trybunału Konstytucyjnego, Rzecznika Praw Obywatelskich oraz przywrócenia Senatu. Zaproponowano także, aby rocznica uchwalenia Konstytucji 3-go Maja (która wcześniej była "wewnętrznym" świętem Stronnictwa Demokratycznego) stała się świętem państwowym. Postulaty były podtrzymywane przez cały stan wojenny. Po 1989 r. Stronnictwo zawiązało koalicję z "Solidarnością" oraz ZSL i współtworzyło pierwszy demokratyczny rząd Tadeusza Mazowieckiego. W tym samym roku na wniosek Klubu Poselskiego SD przywrócono tradycyjną nazwę Państwa Polskiego - "Rzeczpospolita Polska". Rok później, również na wniosek Stronnictwa Demokratycznego przywrócono przedwojenne godło państwowe. Z uwagi na szczątkowy stan zachowania dokumentacji, nie udało się ustalić dokładnej daty likwidacji stronnictwa.