1) Sprawy gminne (sygn. 1; 1882-1918). 2) Spis ludności (sygn. 2; 1900-1918). 3) Osadnictwo (sygn. 3-5; 1886-1917). 4) Organizacje (sygn. 6-8; 1896-1917). 5) Sprawy szkolne (sygn. 9; 1905-1917). 6) Sprawy drogowe (sygn. 10; 1908-1917). 7) Sprawy wojskowe (sygn. 11; 1913-1914).

Dystrykty/komisariaty obwodowe (Distrikts-Amty) powołano do życia w 1836 r. Obejmowały swoim działaniem kilka gmin wiejskich i obszarów dworskich. Na ich czele postawiono komisarzy dystryktowych/obwodowych (Distrikts-Kommissar), powoływanych przez Naczelnego Prezesa Prowincji Poznańskiej. Do ich kompetencji należało między innymi: czuwanie nad bezpieczeństwem publicznym oraz przestrzeganiem przepisów budowlanych i drogowych, nadzór nad związkami i stowarzyszeniami, nad rzemiosłem, handlem i przemysłem, prowadzenie ewidencji ludności, opieka nad ubogimi, współpraca przy organizacji wyborów. Ponadto komisarze wykonywali na podległym sobie obszarze zarządzenia landrata i innych władz nadrzędnych. Po odzyskaniu niepodległości, na podstawie ustawy z 1 sierpnia 1919 r. o tymczasowej organizacji zarządu b. dzielnicy pruskiej (Dz. P., nr 64, poz. 385), Distrikts-Amty przemianowano na komisariaty obwodowe, pozostawiając im podobne kompetencje administracyjne i policyjne.