Zespół zawiera jednorodną dokumentację w postaci wtóropisów: – ksiąg urodzeń z lat 1874–1907 – ksiąg małżeństw z lat 1874–1907 – ksiąg zgonów z lat 1874–1907 – skorowidze do ksiąg urodzeń, małżeństw i zgonów z lat 1874–1907 odtworzone w Urzędzie Stanu Cywilnego w Rudniku w latach 2000–2005.

Urzędy Stanu Cywilnego w Prusach zostały powołane do życia na mocy ustawy „Gesetz über die Beurkundung des Personenstandes und die Form der Eheschliessung” z 9 marca 1874 roku. Ustawa weszła w życie 1 października 1874 roku, a następnie została zastąpiona ogólnoniemiecką ustawą z 6 lutego 1875 roku obejmującą całą Rzeszę Niemiecką. Ustawy te wprowadziły między innymi obowiązek cywilnej rejestracji faktów stanu cywilnego, czyli urodzeń, małżeństw i zgonów zastępując tym samym rejestrację prowadzoną do tamtej pory przez urzędy parafialne, czy gminy wyznaniowe. Wprowadzono obowiązek rejestrowania urodzeń, małżeństw i zgonów wszystkich obywateli bez względu na wyznanie, w trzech rodzajach ksiąg prowadzonych w języku niemieckim. Wszystkie trzy serie ksiąg sporządzono w dwóch egzemplarzach. Ponadto istniał podział ksiąg na oryginały (Hauptregister) oraz wtóropisy (Nebenregister). Całe państwo pruskie podzielono na okręgi urzędów stanu cywilnego (Standesamtsbezirk), na które składały się od jednej do kilku gmin, w zależności od gęstości zaludnienia. W okręgach obejmujących jedną gminę czynności rejestracji sprawowali: burmistrz, wójt lub za zezwoleniem wyższych władz administracyjnych (w praktyce nadprezydenta prowincji) ich zastępcy. Gdy okręg urzędu stanu cywilnego obejmował kilka gmin, urzędnik stanu cywilnego i jego zastępca byli mianowani przez nadprezydenta prowincji. Na mocy ustawy o właściwości władz administracyjnych i sądowych z 1 sierpnia 1883 roku, nadzór nad działalnością urzędników stanu cywilnego sprawowali: starosta jako przewodniczący wydziału powiatowego (Kreisausschuss) oraz w wyższej instancji prezydent rejencji i minister spraw wewnętrznych. Czerwięcice – nazwa (z niemieckiego Czerwentzütz),pochodzi od bliżej nieokreślonej nazwy osobowej Czerwięta. W 1936 przemianowano ją na Rotental. W 1945 roku powrócono do nazwy Czerwięcice. Miejscowość o powierzchni 400 ha, którą zamieszkuje około stu osób. Początki Czerwięcic datuje się na lata 1272-1275, kiedy to należała do rycerskiego rodu Lavensteinów. W okresie z którego pochodzą akta Czerwięcic znajdowały się w rękach rodziny von Wrochem. Wrochemowie władali wsią do XIX wieku. Pod koniec tegoż stulecia sprzedali Czerwięcice rodzinie von Schimonsky, która opuściła je w 1945 roku. Czerwięcice są jedną z wsi wchodzących administracyjnie do gminy Rudnik, położonej w Kotlinie Oświęcimsko - Raciborskiej. Gmina administracyjnie należy do powiatu raciborskiego i województwa śląskiego. Od zachodu graniczy z województwem opolskim. Urząd Stanu Cywilnego w Czerwięcicach (Standesamt Czerwentzütz) został utworzony 3 września 1874 roku aktem wykonawczym do ustawy z 1874 roku, czyli decyzją Nadprezydenta Prowincji Śląskiej we Wrocławiu. Siedziba urzędu mieściła się w Czerwięncicach. Rejestracji w urzędzie podlegały zdarzenia z gminy i obszaru dworskiego Czerwięcic (Czerwiencic). Pierwszym naczelnikiem Urzędu Stanu Cywilnego w Czerwięncicach został Von Wrochen, właściciel dóbr rycerskich i zarządca obwodu w Czerwięcicach i naczelnik obszaru dworskiego w Czerwiecicach, a jego zastępcą Dastig, inspektor i zastępca, naczelnika obwodu urzędowego w Czerwięcicach. W kolejnych latach w Czerwięcicach funkcje urzędników sprawowali: Choffman i Prajsek. Autor wstępu i inwentarza: mgr Wojciech Mitręga.

K.M. z dnia 25 września 2014 r.