Akademia Szlacheckiego Korpusu Kadetów Jego Królewskiej Mości i Rzeczypospolitej, znana jako Korpus Kadetów lub Szkoła Rycerska, została założona przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego w 1765 r. Na jej czele, jako komendant stanął książę Adam Kazimierz Czartoryski, Marszałek Trybunału Litewskiego. Szkoła miała swoją siedzibę w Pałacu Kazimierzowskim przy Krakowskim Przedmieściu w Warszawie, a jej celem było przygotowanie młodzieży do służby wojskowej oraz wychowanie młodego pokolenia w duchu odpowiedzialności za kraj. Najsłynniejszymi jej wychowankami byli m.in. Tadeusz Kościuszko i Julian Ursyn Niemcewicz. W zasobie Archiwum Głównego Akt Dawnych zachowały się oceny postępów uczniów Korpusu Kadetów w nauce. Wśród nich jest księga o tytule: „Doniesienie JO Xięciu JMci Komendantowi Korpusu Kadetów przykładania się do nauk z rozważenia onych rocznego, w miesiącu wrześniu roku 1769 zakończonego”. Jest to ułożony w porządku alfabetycznym wykaz ocen 26 uczniów klasy siódmej Szkoły Rycerskiej z poszczególnych przedmiotów. Lektura tekstu źródłowego jest niezwykle ciekawa i pasjonująca. Pozwala uchwycić w pewnym stopniu sposób ówczesnego kształcenia oraz jego jakość. Na początku zwraca uwagę przedział wiekowy (od 9 do 16 lat) młodzieńców, którzy uczyli się w jednej klasie. Opis poszczególnych osiągnięć i postępów w nauce wydaje się z dzisiejszego punktu widzenia, bardzo żartobliwy:„Poiętności y pilności mało, często także iak mówią chorował”; „Niełatwey poiętności, ale pilności nieposledniey”; „Dowcipu mało, ochoty do nauk żadney”; „Dowcipu pięknego, ale niedbały w naukach”; „Nie brakuie dowcipu, tylko pilności niedostaie”; „Poiętności y pilności mierney”. (AGAD, Archiwum Zamoyskich, nr 3118, 3119)