Spisy osób zaliczonych do pospolitego ruszenia, 1883-1918, 12 j.a. Spisy podlegających poborowi, odroczenia, uchylający się od służby wojskowej, przeniesienia poborowych, 1914-1918, 53 j.a. Udzielanie zapomóg żołnierzom i ich rodzinom, 1913-1918, 38 j.a. Rozporządzenia, okólniki, korespondencja (w tym w sprawach poboru, zwolnień i pomocy), sprawy finansowe, 1914-1918, 37 j.a. Pobór i mobilizacja przed i po wybuchu I wojny światowej, 1914-1917, 5 j.a. Spisy zwolnionych ze służby i zmarłych żołnierzy, 1914-1918, 4 j.a. Ochotnicy i wolontariusze - wstąpienia do wojska, 1914-1918, 4 j.a. Dostawa koni i uprzęży przy mobilizacji i rekwizycja samochodów, 1913-1914, 4 j.a. Sprawy osobowe, 1914, 1 j.a. Dzienniki kancelaryjne, 1915-1917, 2 j.a.

Ustawa z 1 (13) stycznia 1874 r. zlikwidowała dotychczasowy system poboru wojskowego, a w jego miejsce powołała nowy w postaci gubernialnych i powiatowych urzędów do spraw powinności wojskowej. Urząd Powiatowy Augustowski do Spraw Powinności Wojskowych działał na obszarze tego powiatu, a do jego obowiązków mależało przede wszystkim organizowanie i przeprowadzanie poborów, rozpatrywanie i roztrzyganie spraw dotyczących poboru, a poza tym opieka nad rodzinami żołnierzy, udzielanie zapomóg weteranom niezdolnym do służby. Na czele urzędów stali naczelnicy powiatów, a ponadto w jego skład wchodzili: zastępca naczelnika powiatu do spraw wojskowo-policyjnych, komisarz do spraw włościańskich, dwóch miejscowych obywateli wyznaczonych przez gubernatora na okres 3 lat, wójt gminy lub burmitrz miasta, z którego pochodzili poborowi, lekarz powiatowy i lekarz wojskowy. Obsługę kancelaryjną wykonywały zarządy powiatowe. W okresie I wojny światowej Urząd Powiatowy Augustowski do Spraw Powinności Wojskowych ewakuowano i do 1918 r. działał w głębi Rosji w Riazaniu.