księgi urodzeń, małżeństw, zgonów 1808-1819, 1821-1823 sygn.1-29

Na mocy artykułu 69 konstytucji z 1807 r. wprowadzony został w Księstwie Warszawskim Kodeks Napoleona a wraz z nim urzędy stanu cywilnego, powołane do życia dekretem Fryderyka Augusta, króla saskiego i księcia warszawskiego, z dnia 27.01.1808 r., obowiązującym od 01.05.1808 r. Dekret z 23.02.1809 r. regulował sposób prowadzenia akt stanu cywilnego. W zasadzie księgi mieli prowadzić świeccy urzędnicy, w praktyce obowiązki te powierzono duchownym. Świeckie urzędy stanu cywilnego miały być prowadzone w każdej gminie dla mieszkańców wszystkich wyznań łącznie. Akta stanu cywilnego należało spisywać w jednej lub kilku księgach ale w dwóch jednakowych egzemplarzach. Jeden egzemplarz przechowywano w archiwum gminnym, drugi łącznie z aneksami, dowodami i alegatami w archiwum Sądu Pokoju dla każdego powiatu. W 1825 r. nastąpiła zmiana organizacji urzędów stanu cywilnego. Sieć urzędów dotąd oparta o administracyjny podział miast i gmin teraz została przyporządkowana do administracyjnego podziału gmin wyznaniowych, urzędy cywilne stały się urzędami wyznaniowymi. Akta stanu cywilnego połączono z metrykami kościelnymi, przełożony parafii pełnił jednocześnie funkcję urzędnika stanu cywilnego.