działy: I. Kancelaria - pisma okólne dotyczące prowadzenia kancelarii urzędu z lat 1946-1947 (sygn. 1); pisma okólne dotyczące prowadzenia spraw pracowników urzędu z lat 1946-1947 (sygn. 2); nadzór i kontrola skarbowa z lat 1946-1949 (sygn. 3); protokoły przeprowadzanych kontroli z 1949 r. (sygn. 4); ankiety budżetowo-samorządowe i wykonanie budżetów z lat 1947-1949 (sygn. 5); II. Wymiarowy - okólniki w sprawach podatkowych z lat 1946-1949 (sygn. 6-9); akta przeprowadzanych klasyfikacji ziemi gmin: Olchowiec, Siedliszcze, Wojsławice, Żmudź z lat 1926-1942 (sygn. 9a-9d; 4 j.a.); akcja wymiarowa podatku gruntowego z lat 1946-1949 (sygn. 10); statuty podatkowe MRN w Chełmie z 1946 r. (sygn. 11); protokoły z posiedzeń Powiatowej Komisji Podatku Gruntowego w Chełmie z lat 1946-1949 (sygn. 12); kataster do podatków dworskich na 1920 rok z 1920 r. (sygn. 13); rejestr wymiarowy dworskiego podatku gruntowego na lata 1931-1932 z 1931 r. (sygn. 13a); rejestr wymiarowy dworskiego podatku gruntowego z lat 1933-1934 (sygn. 14); rejestr wymiarowy podatku gruntowego z gruntów podmiejskich i włościańskiego na lata 1931-1932 z 1931 r. (sygn. 14a); rejestry wymiarowe podatków z lat 1933-1950 (sygn. 15-112); III. Egzekucyjny - ewidencja zajęć wierzytelności z lat 1936-1939 (sygn. 113); IV. Rachunkowo-Kasowy z lat 1943-1948 (sygn. 114-189); zaświadczenia Urzędu Skarbowego w Chełmie dotyczące zgłoszeń majątku ruchomego i nieruchomości po osobach zmarłych z lat 1944-1947, 1949 (sygn. 190-193)

Ustawa z dnia 31 lipca 1919 r. o tymczasowej organizacji władz i urzędów skarbowych, która określiła Ministerstwo Skarbu jako „naczelną władzę kierowniczą, nadzorczą i w ostatniej instancji orzekającą na całym obszarze państwa”. Artykuł 2 ustawy stanowił „zarząd skarbowy w poszczególnych częściach obszaru państwowego sprawują: A). izby skarbowe, B). urzędy skarbowe, a). podatków i opłat skarbowych, b). akcyz i monopolów państwowych, c). kasy skarbowe”. Ustawa o terenowych organach jednolitej władzy państwowej z 20 marca 1950 r. wprowadza zmiany ustrojowe, w wyniku których zniesione zostały urzędy skarbowe, w miejsce których tworzone były wydziały finansowe podległe prezydiom rad narodowych. Siedziba Urzędu Skarbowego mieściła się w Chełmie. Status prawny – administracja specjalna, skarbowość. Urzędy skarbowe podatków i opłat skarbowych oraz kasy skarbowe tworzone były w każdym powiecie administracyjnym. Na czele urzędu skarbowego stał naczelnik skarbowy, na czele kasy skarbowej – skarbnik. Do zadań urzędu skarbowego podatków i opłat skarbowych należało: wymiar podatków bezpośrednich i opłat skarbowych przy współudziale komisji podatkowych, tam, gdzie ustawy podatkowe przewidują, kontrola i przymusowe ściąganie podatków i opłat skarbowych; bezpośredni nadzór nad podatkami i opłatami obliczanymi i uiszczanymi przez osoby opodatkowane lub urzędy do tego powołane; czuwanie nad przestrzeganiem ustaw podatkowych i stemplowych, wymierzanie kar za ich przekroczenia na podstawie obowiązujących przepisów. Rozporządzenie Ministra Skarbu o organizacji i zakresie działania izb i urzędów skarbowych z 20 czerwca 1927 r. określiło zakres czynności dla urzędów skarbowych podatków i opłat skarbowych. Obejmował on dział: A – podatków bezpośrednich; B – opłat stemplowych; C – podatku spadkowego i od darowizn. Rozporządzenie Ministra Skarbu z 23 lutego 1923 r. dotyczyło organizacji i zakresu działania izb skarbowych oraz podległych im urzędów i organów wykonawczych. Na czele urzędu skarbowego stanął naczelnik podległy dyrektorowi izby skarbowej. Urzędy dzieliły się na działy: 1). wymiarowy; 2). egzekucyjny; 3). rachunkowo-kasowy. W urzędzie funkcjonowała również kancelaria. W okresie okupacji obowiązujące przepisy skarbowe w urzędach najniższych instancji nie uległy zmianie. Podlegały one wówczas nadzorowi niemieckiego inspektora. Po 1944 r. obowiązywała struktura organizacyjna z 1939 r.