Protokoły zebrań członków Klubu, statut, sprawozdania z działalności, korespondencja, inwentarz księgozbioru, dokumentacja dotycząca działalności merytorycznej i kulturalnej z lat 1865-1913, sygn. 1-19.

Śląsk Cieszyński w ostatnim ćwierćwieczu XIX wieku był jednym z bardziej uprzemysłowionych okręgów monarchii austriackiej. Nastąpił wówczas szybki rozwój górnictwa w okręgach Ostrawy i Karwiny, hutnictwa w Witkowicach, Ustroniu i Trzyńcu, przemysłu włókienniczego w Bielsku. Na terenie całego księstwa cieszyńskiego rozwijał się przemysł leśny i spożywczy, powstawało między innymi szereg tartaków, mleczarni, browarów. Wiązało się to z napływem i osiedlaniem się na tym terenie specjalistów o wysokich kwalifikacjach . W 1877 r. na terenie księstwa cieszyńskiego zatrudnionych było około 120 inżynierów i techników, którzy – wzorując się na powstałych w ostatnich latach stowarzyszeniach inteligencji technicznej na terenie monarchii austriackiej w Wiedniu, Pradze i Budapeszcie – czuli potrzebę założenia także w Cieszynie organizacji ułatwiającej wzajemne kontakty i stymulującej dalszy rozwój gospodarki . Z inicjatywy inżyniera miasta Cieszyna Karola Kühnla 17 lutego 1878 r. zostało zwołane zebranie powszechne przedstawicieli zawodów technicznych, na którym wyłoniono siedmioosobowy komitet założycielski przyszłej organizacji. 18 czerwca odbyło się pierwsze zebranie członków Klubu, wybrano dziewięcioosobowy zarząd i dokonano podziału funkcji: na przewodniczącego Klubu Techników wybrano Franciszka Obtułowicza, zarządcę arcyksiążęcej huty w Trzyńcu, jego zastępcą został Teodor Dittrich, mistrz ciesielski, sekretarzem Wiktor Rostowiecki, inspektor Towarzystwa Ubezpieczeń Urządzeń Parowych, kasjerem Fryderyk Fulda, budowniczy . Cel istnienia stowarzyszenia i zakres jego działalności określał statut Klubu Techników w Cieszynie. Było nim popieranie rozwoju myśli technicznej przez wymianę informacji i opinii, gromadzenie biblioteki, prenumerata fachowych czasopism, organizacja grupowych wyjazdów poznawczych do wybranych przedsiębiorstw, opiniowanie inwestycji publicznych, utworzenie kolegium rzeczoznawców do spraw spornych, troska o sprawy bytowe i prestiżowe zawodu. Jednocześnie, chcąc uniknąć rozbicia więzi zawodowej, w statucie ujęto zakaz wszelkich dyskusji i wystąpień o charakterze politycznym . Siedziba Klubu mieściła się początkowo w hotelu Pod Złotym Wołem, w 1880 r. została przeniesiona do hotelu Austria, a w 1895 r. do lokali restauracyjnych dawnego browaru mieszczańskiego przy ul. Szerokiej w Cieszynie. W chwili założenia Klub Techników w Cieszynie liczył 46 członków. W latach następnych ilość członków rosła, przykładowo w 1891 r. wynosiła 110 osób, później liczba członków oscylowała wokół 100 osób . Schyłek działalności Klubu wiąże się z wybuchem I wojny światowej. Ostatnią zachowaną informacją o działalności Klubu, do której udało nam się dotrzeć, jest wpis do księgi adresowej miasta Cieszyna na 1914 rok .

KM 10.10.2013 D.0002.5.2013