Księgi urodzeń z lat 1874-1900, sygn. 1-27; Księgi małżeństw z lat 1874-1900, sygn. 28-51,120; Księgi zgonów z lat 1874-1900, sygn. 52-77; Skorowidze do ksiąg z lat 1874-1900, sygn. 78-80; Księgi urodzeń z lat 1901-1918, sygn. 81-84, 121; Księgi małżeństw z lat 1901-1939, sygn. 85-99, 122-124; Księgi zgonów z lat 1902-1937, sygn. 100-116,125-126 ; Skorowidz do ksiąg urodzeń z lat 1901-1918, sygn. 117, 127; Skorowidz do ksiąg małżeństw z lat 1901-1939, sygn. 118, 128; Skorowidz do ksiąg zgonów z lat 1902-1937, sygn. 119, 129.

Urzędy Stanu Cywilnego w Prusach, a więc także i na Śląsku zostały powołane do życia na mocy ustawy Gesetz über die Beurkundung des Personenstandes und die Form der Eheschließung z 9 marca 1874 roku. Wprowadziły one między innymi, obowiązek cywilnej rejestracji faktów stanu cywilnego, czyli urodzeń, małżeństw i zgonów, zastępując tym samym rejestrację wyznaniową, prowadzoną do tej pory przez urzędy parafialne czy gminy wyznaniowe. Ustawa weszła w życie 1 października tegoż roku. W rok później zastąpiona została ogólnoniemiecką ustawą z 6 lutego 1875 roku obejmującą całą Rzeszę Niemiecką, oraz przepisami wykonawczymi do tej ustawy z 1899 roku. Urząd Stanu Cywilnego w Bluszczowie [Standesamt Bluschczau] został utworzony 1 października 1874 roku aktem wykonawczym do ustawy z 1874 roku, czyli decyzją Nadprezydenta Prowincji Śląskiej we Wrocławiu z dnia 3 września 1874 r. Objął swoim zasięgiem miejscowości Bluszczów i Rogów.

KM 16.12.2011, 0010-8/11