Zarząd Gminy Kalety: Oddział Ogólny: Sprawy Ogólno-organizacyjne: podział czynności, kronika, wybory gminne, Związek Gmin, Zarządzenia z lat 1901-1946, sygn. 1-5 Sprawy gospodarcze: lokal zarządu gminy z lat 1901-1946, sygn. 6 Sprawy wyborcze: wybory do sejmu i senatu z lat 1901-1946, sygn. 7 Sprawy administracyjne: strefa graniczna z lat 1901-1946, sygn. 8 Sprawy sanitarne: przepisy miejscowe z lat 1901-1946, sygn. 9 Sprawy handlu: targi z lat 1901-1946, sygn. 10 Sprawy drogowe: koleje, budowa dróg z lat 1901-1946, sygn. 11-12 Sprawy rolnictwa: statystyka, stawy rybne z lat 1901-1946, sygn. 13-14 Sprawy szkolne: dozór szkolny, szkoła mniejszościowa, szkoła dokształcająca z lat 1901-1946, sygn. 15-17 Sprawy organizacji społecznych: Liga Morska z lat 1901-1946, sygn. 18 Oddział Rachunkowo-Kasowy: budżety, pożyczki, statuty miejscowe, podatki z lat 1929-1939, sygn. 19-24 Oddział Meldunkowo-Wojskowy: strzelnica z lat 1930-1938, sygn. 25 Komunalny Urząd Pośrednictwa Pracy: statut, ochrona pracy, bezrobotni, ogródki działkowe z lat 1934-1939, sygn. 26-30

Sprawy samorządu gminnego zostały uporządkowane przez Ordynację gminną z 11.03.1850 roku (Gesetzsammlung 1850, nr 18). Zgodnie z nią organem uchwałodawczym miała być rada gminna, wybierana przez mieszkańców gminy, zaś organem wykonawczym - zarząd gminy, składający się z naczelnika gminy lub sołtysa i dwóch ławników. W 1856 roku ukazała się nowa ustawa o organizacji gmin 6-ciu prowincji wschodnich (Gesetzsammlung 1856, nr 23). Zaostrzyła ona cenzus majątkowy uprawnionych do głosowania mieszkańców wsi. Uchwały gminne zapadały odtąd na zebraniu gminnym lub zebraniu deputowanych gminnych. Ustawa pozostawiała wiele spraw, takich jak sposób prowadzenia narad gminnych, udział w głosowaniu, sprawy podatkowe, do uregulowania przez statuty gminne. Do kompetencji sołtysa należało zwoływanie zebrań gminnych, informowanie mieszkańców o rozporządzeniach władz zwierzchnich i dopilnowanie ich wykonania, zbieranie podatków i zarządzanie majątkiem gminy. Sołtys i ławnicy tworzyli sąd wiejski. Ordynacja powiatowa z 1872 roku (Gesetzsammlung 1872, nr 41) podzieliła powiaty na miasta i okręgi urzędowe, natomiast w stosunku do gmin wiejskich nawiązywała do ordynacji z 1850 roku. Ordynacja zniosła zwierzchność pana nad wsią oraz dziedziczne sołectwa. Ordynacja z 1891 roku (Gesetzsammlung 1891, nr 23) zasadniczo opierała się na tych samych założeniach co ordynacja z 1850 roku. Sprawy nie objęte zwierzchnością państwa należały do władz gminy. Rada gminna miała kompetencje uchwałodawcze i kontrolne, natomiast czynności wykonawcze i administracyjne leżały w gestii zarządu. W okresie międzywojennym w byłej niemieckiej części województwa śląskiego obowiązywała nadal pruska ustawa o ustroju gmin wiejskich z 3 lipca 1891 roku. Zgodnie z nią władze gminy stanowiła rada gminna, jako organ stanowiący i kontrolny i zarząd, jako organ wykonawczy i zarządzający. Kadencja rady i wybieranego spośród jej członków zarządu trwała 4 lata. Na czele zarządu stał naczelnik, będący najniższym ogniwem władzy administracyjne i samorządowej. Do kompetencji rady należało uchwalanie budżetu, nadzorowanie administracji gminnej, wydawanie statutów, regulowanie wszystkich spraw gminnych. Do kompetencji naczelnika gminy należało wykonywanie ustaw i rozporządzeń oraz zarządzeń władz wyższych, tworzenie preliminarza budżetowego i przedstawianie go radzie, przygotowanie i wykonywanie uchwał, asygnowanie dochodów i wydatków, nadzór nad kasą gminy, reprezentowanie gminy na zewnątrz. Po wybuchu II wojny światowej na obszary wcielone do Rzeszy rozciągnięto obowiązującą od 1 kwietnia 1935 roku niemiecką ordynację gminną (Deutsche Gemeindeordnung vom 30. I. 1935). Zgodnie z obowiązującą zasadą jednoosobowego kierownictwa całość spraw gminnych skupiała się w ręku burmistrza. W latach 1944-1950 samorząd terytorialny szczebla wiejskiego stanowiły rady narodowe i zarządy gminne. Zarządy gminne były organami wykonawczymi gminnych rad narodowych. Składały się z wójta, podwójciego i 3 członków. Gmina, jako samorządowa jednostka terytorialna, miała osobowość prawną prawa publicznego i własny majątek. Gminy wiejskie dzieliły się na gromady. Organami gromad były rady gromadzkie i sołtys. Do kompetencji gmin należały sprawy ustrojowe i organizacyjne, gospodarczo-majątkowe, finansowe, lokalno-porządkowe oraz własne i powierzone zadania o charakterze publicznym. Zakres działania zarządów gminnych i gminnych rad narodowych określała ustawa z 23 marca 1933 roku o zmianie ustroju terytorialnego oraz dekret Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego o organizacji i zakresie działania samorządu terytorialnego z 23 listopada 1944 roku wprowadzający zmiany w dotychczasowej organizacji samorządu. Z tym ostatnim aktem prawnym były ściśle związane dwa inne akty, nieco wcześniejsze: dekret z 21 sierpnia 1944 roku o trybie powoływania władz administracji ogólnej I i II instancji i ustawa z 11 września 1944 roku o organach i zakresie działania rad narodowych. Ustawa z 23 marca 1950 roku o terenowych organach jednolitej władzy państwowej zniosła samorząd terytorialny i jego organy. Dotychczasowy zakres właściwości zniesionych organów samorządu odpowiedniego stopnia przejęły rady narodowe i ich organy. Prezydia gminnych rad narodowych sprawowały w gminach wiejskich funkcje wykonawcze władzy państwowej. Taki stan rzeczy istniał do 1954 roku, kiedy to ustawa z 25 września 1954 roku o reformie podziału administracyjnego wsi i powołaniu gromadzkich rad narodowych zniosła dotychczasowe gminy i gromady, a w ich miejsce wojewódzkie rady narodowe miały tworzyć nowe gromady i ustalić ich siedziby. [na podstawie wstępu do inwentarza, oprac. H. Bogdanow, Tarnowskie Góry 1965]

KM 18.01.1982, sygn. 1-38 to dokumentacja aktowa, sygn. 39-79 to dokumentacja techniczna