Księgi urodzeń z lat 1896-1921, sygn. 1-6, 16-24, 37-81 Księgi małżeństw z lat 1896-1927, sygn. 7-9, 25-28, 82-111 Księgi zgonów z lat 1896-1927, sygn. 10-12, 29-34, 112-161 Skorowidze z lat 1896-1927, sygn. 13-15 (odtworzone w roku 2000), sygn. 35, 36, 162-168

Urzędy Stanu Cywilnego w Prusach, a więc i na Śląsku, zostały powołane do życia na mocy ustawy z 9 marca 1874 roku (Gesetz über die Beurkundung des Personenstandes und die Form der Eheschliessung). Wprowadziły one między innymi obowiązek cywilnej rejestracji faktów stanu cywilnego, czyli urodzeń, małżeństw i zgonów, zastępując tym samym rejestrację wyznaniową prowadzoną do tej pory przez urzędy parafialne czy gminy wyznaniowe. Ustawa weszła w życie 1 października tegoż roku. W rok później zastąpiona została ogólnoniemiecką ustawą z 6 lutego 1875 roku. Urząd Stanu Cywilnego w Rozbarku został utworzony 1 stycznia 1896 roku, decyzją Nadprezydenta Prowincji Śląskiej we Wrocławiu z dnia 10 sierpnia 1895 roku. Urząd Stanu Cywilnego w chwili powstania obejmował miejscowości: gminę i obszar dworski Rozbark oraz obszar dworski i kolonię Gurecko. [na podstawie wstępu do inwentarza, oprac. mgr P. Matuszek, Katowice 2007]

KM 28.09.2007, 0010-3/07