Księgi pierwopisów: Księgi urodzeń z lat 1874-1909, sygn. 1-18 Księgi małżeństw z lat 1874-1910, sygn. 19-25 Księgi zgonów z lat 1874-1909, sygn. 26-32 Skorowidze do akt urodzeń, małżeństw i zgonów z lat 1874-1946, sygn. 33-35 Księgi wtóropisów: Księgi urodzeń z lat 1874-1908, sygn. 36-70 Księgi małżeństw z lat 1874-1909, sygn. 71-106 Księgi zgonów z lat 1874-1907, sygn. 107-141

Urzędy Stanu Cywilnego w Prusach zostały powołane do życia na mocy ustawy „Gesetz über die Beurkundung des Personenstandes und die Form der Eheschliessung” z 9 marca 1874 roku. Ustawa weszła w życie 1 października 1874 roku, a następnie została zastąpiona ogólnoniemiecką ustawą z 6 lutego 1875 roku obejmującą całą Rzeszę Niemiecką. Ustawy te wprowadziły między innymi obowiązek cywilnej rejestracji faktów stanu cywilnego, czyli urodzeń, małżeństw i zgonów zastępując tym samym rejestrację prowadzoną do tamtej pory przez urzędy parafialne czy gminy wyznaniowe. Wprowadzono obowiązek rejestrowania urodzeń, małżeństw i zgonów wszystkich obywateli bez względu na wyznanie, w trzech rodzajach ksiąg prowadzonych w języku niemieckim. Obok tak prowadzonej ewidencji istniał ponadto podział ksiąg na oryginały (Hauptregister) oraz wtóropisy (Nebenregister). Całe państwo pruskie podzielono na Okręgi Urzędu Stanu Cywilnego (Standesamtsbezirk), na które składały się od jednej do kilku gmin, w zależności od gęstości zaludnienia. W okręgach obejmujących jedną gminę czynności rejestracji sprawowali: burmistrz, wójt lub za zezwoleniem wyższych władz administracyjnych (w praktyce nadprezydenta prowincji) ich zastępcy. Gdy okręg urzędu stanu cywilnego obejmował kilka gmin urzędnik stanu cywilnego i jego zastępca również byli mianowani przez nadprezydenta prowincji. Na mocy ustawy o właściwości władz administracyjnych i sądowych z 1 sierpnia 1883 roku, nadzór nad działalnością urzędników stanu cywilnego sprawowali: starosta jako przewodniczący wydziału powiatowego (Kreisausschuss) oraz w wyższej instancji prezydent rejencji i minister spraw wewnętrznych. Urząd Stanu Cywilnego w Świerklańcu (Standesamt Neudeck) został utworzony 28 sierpnia 1874 roku aktem wykonawczym do ustawy z 1874 roku, czyli decyzją Nadprezydenta Prowincji Śląskiej we Wrocławiu. Siedziba urzędu mieściła się w Świerklańcu. Rejestracji w urzędzie podlegały zdarzenia z obszaru dworskiego Świerklaniec (Neudeck) oraz wsi Chechło Stare – nazwa zwyczajowa dla części dzisiejszego Świerklańca (dawniej Alt Chechlau), Chechło Nowe (Neu Chechlau), Ostrożnica (Ostroznitza), Brynica (Brinitz), Bizja (Bisia). W księgach rejestrowano także zdarzenia z rewiru leśnego w Świerklańcu (Neudecker Forstrevier) – np. z leśniczówki w Żyglinie (Forsthaus Gross Zyglin). Pierwszym naczelnikiem Urzędu Stanu Cywilnego w Świerklańcu został inspektor leśny Burchardi a jego zastępcą urzędnik policyjny Chlubek. [na podstawie wstępu do inwentarza, oprac. B. Bednarczyk, Katowice 2012]

KM 0010-3/12, 05.10.2012, zmikrofilmowano jednostki archiwalne o sygnaturach 1-35