1. Dział Administracyjny (mobilizacja, akta osobowe funkcjonariusz, szkolenie straży więziennej) (1910) 1923-1939 (sygn. 29/480/1-38) 2. Dział Wychowawczy (ulgi i nagrody dla więźniów, szkolnictwo, biblioteka) 1929, 1937-1938 (sygn. 29/480/39-40) 3. Dział Gospodarczy (wyżywienie, remonty itp.) 1930-1938 (sygn. 29/480/41-46) 4. Dział Pracy (produkcja warsztatów, korespondencja z odbiorcami towarów) 1926-1938 (sygn. 29/480/47-55) 6.Akta osobowe więźniów (sygn. 29/480/56-207)

Jedno z najstarszych więzień na terenie Galicji. Zaraz po pierwszym rozbiorze rząd austriacki przeznaczył zabudowania poklasztorne na siedzibę sądu i więzienia. Po likwidacji Sądu Karnego w 1855 r., w Wiśniczu utrzymano więzienie dla okręgu administracyjnego krakowskiego. W 1868 r. przy kolejnej reformie administracyjno-sądowej utworzono Zakład Karny dla mężczyzn skazanych na terenie jurysdykcji Sądu Krajowego Wyższego w Krakowie. Po odzyskaniu niepodległości krótko mieściło się tam więzienie wojskowe. W 1923 r. więzienie w Wiśniczu znalazło się w gestii władz cywilnych, przeznaczono je dla więźniów kryminalnych mających do odbycia karę ponad 3 lat. Ze względu na fakt, że więzienie w Wiśniczu posiadało warsztaty rzemieślnicze, w 1939 r. przekształcone zostało w penitencjarny zakład rzemieślniczy.