1. Zarząd Gminy, 1946–1950, 23 j.a.: budżety i sprawozdania z ich wykonania; pobór podatku gruntowego, od lokali, nieruchomości i czynszu mieszkaniowego; plany wydatków na roboty drogowe. 2. Gminna Rada Narodowa, 1945–1950, 10 j.a.: są to protokoły z sesji GRN i posiedzeń Prezydium. Zawierają one materiały dotyczące następujących spraw: budżet, podatki, dzierżawy majątku gminnego, spółdzielczość produkcyjna, samopomoc sąsiedzka, wybory komisji, kontrola ruchu ludności, bezpieczeństwo publiczne, walka z analfabetyzmem, pomoc zimowa i dowóz dzieci do szkół, remont budynków szkolnych, stypendia dla uczniów. Sprawozdania z działalności Gminnej Rady Narodowej uwzględniają takie kwestie jak: skład GRN, prace GRN, prace Prezydium, komisje, kontrola społeczna, budżety, akcje szkoleniowe oraz plan pracy. Protokoły z sesji zachowały się w komplecie (1945–1950), zaś prezydium są tylko z lat 1947–1949. Jedna teczka zawiera protokoły z posiedzeń Komisji Kontroli Społecznej. 3. Prezydium Gminnej Rady Narodowej, 1950–1954, 26 j.a.: są to protokoły z sesji GRN i posiedzeń Prezydium GRN; protokoły z zebrań gromadzkich; protokoły z posiedzeń Zespołu Gminnego do spraw obowiązkowych dostaw, spis nieruchomości i gospodarstw rolnych, sprawozdania dotyczące prac polowych oraz wykazy gospodarstw rolnych; budżety i sprawozdania z ich wykonania.

Polska administracja w powiecie sulęcińskim rozpoczęła działalność w 24 maja 1945 r., kiedy Pełnomocnik Rządu na Obwód Sulęcin przejął władzę w powiecie. Początkowo obwód (powiat) sulęciński należał do okręgu Pomorze Zachodnie, a od 7 lipca 1945 r., wraz z całą Ziemią Lubuską, znalazł się w województwie poznańskim. Po roku 1950 wszedł w skład województwa zielonogórskiego. Początkowo powiat sulęciński składał się administracyjnie z jednego miasta (Sulęcin) i dziewięciu gmin wiejskich: Długoszyn, Kołczyn, Krzeszyce (początkowo noszące nazwę Krzyszczewice), Lemierzyce (początkowo noszące nazwę Ludomierzyce), Lubniewice, Łagów, Słońsk, Sulęcin, Torzym (początkowo nosząca nazwę Toruń Lubuski) i Wielowieś. Po likwidacji gminy Lemierzyce (co miało miejsce w końcu roku 1946) pozostało 8 gmin wiejskich i podział ten przetrwał do 1954 roku. Władze gmin stanowiły zarządy gminne, składające się początkowo z wójta, jego zastępcy i sekretarza, mianowane przez pełnomocnika obwodowego. Funkcje planowania działalności publicznej oraz kontroli nad rządowymi i samorządowymi organami wykonawczymi sprawowały rady narodowe. Na terenie ziem zachodnich rady powstawały dopiero w końcu 1945 r. Zarządy gminne i gminne rady narodowe działały do połowy 1950 r. Zmiany wniosła ustawa z 20 marca 1950 r. o terenowych organach jednolitej władzy państwowej . Na mocy ustawy zlikwidowano zarządy gminne a ich kompetencje przejęły gminne rady narodowe. Prezydium stało się organem wykonawczym i zarządzającym rady narodowej, zobowiązanym do wykonywania jej uchwał oraz organizowania jej pracy (przygotowywanie materiałów i zwoływanie sesji). Do najważniejszych zadań rad nadal należało uchwalanie budżetu, kierowanie działalnością gospodarczą, kulturalną i oświatową gminy, ustalanie wymiaru podatków i obowiązkowych dostaw. W praktyce jednak rola gminnych rad była ograniczona do wykonywania zaleceń powiatowej rady narodowej, która ustalała budżet i zobowiązania podatkowe. Organami pomocniczymi rady były komisje. 25 września 1954 roku wydana została ustawa o reformie podziału administracyjnego wsi i powołaniu gromadzkich rad narodowych . Na mocy tej ustawy zlikwidowano gminy a w ich miejsce powołano nowe jednostki podziału terytorialnego – gromady. W grudniu 1954 r. ukonstytuowały się gromadzkie rady narodowe, które przejęły zadania gminnych rad narodowych. Na podstawie zachowanych akt Gminnej Rady Narodowej w trudno ustalić przebieg organizacji jej władz. Pierwszym wójtem był prawdopodobnie Franciszek Sierpiński. Pierwsza sesja Gminnej Rady Narodowej odbyła się 28 XII 1945. Pierwsza sesja rady po wejściu w życie ustawy z marca 1950 roku odbyła się w Lubniewicach 22 czerwca. Na sesji przewodniczącym Prezydium Gminnej Rady Narodowej wybrano Romana Bartczaka.