1. Zarząd Gminy, 1946–1950, 11 j.a.: budżety i sprawozdania z ich wykonania; plany wydatków na roboty drogowe. 2. Gminna Rada Narodowa, 1948–1949, 2 j.a.: są to protokoły z sesji GRN. Znajdują się tu materiały związane z następującymi zagadnieniami: statuty opłat administracyjnych, regulamin obrad, wybór komisji, obowiązkowe dostawy płodów rolnych i podatek gruntowy, elektryfikacja gminy, nazwy ulic, wnioski indywidualnych mieszkańców gminy dotyczące np. zwolnień podatkowych. 3. Prezydium Gminnej Rady Narodowej, 1950–1953, 10 j.a.: są to protokoły z sesji GRN (1950–1952) i posiedzeń Prezydium (1950–1952), spis gospodarstw rolnych oraz 3 budżety gminy.

Polska administracja w powiecie sulęcińskim rozpoczęła działalność w 24 maja 1945 r., kiedy Pełnomocnik Rządu na Obwód Sulęcin przejął władzę w powiecie. Początkowo obwód (powiat) sulęciński należał do okręgu Pomorze Zachodnie, a od 7 lipca 1945 r., wraz z całą Ziemią Lubuską, znalazł się w województwie poznańskim. Po roku 1950 wszedł w skład województwa zielonogórskiego. Początkowo powiat sulęciński składał się administracyjnie z jednego miasta (Sulęcin) i dziewięciu gmin wiejskich: Długoszyn, Kołczyn, Krzeszyce (początkowo noszące nazwę Krzyszczewice), Lemierzyce (początkowo noszące nazwę Ludomierzyce), Lubniewice, Łagów, Słońsk, Sulęcin, Torzym (początkowo nosząca nazwę Toruń Lubuski) i Wielowieś. Po likwidacji gminy Lemierzyce (co miało miejsce w końcu roku 1946) pozostało 8 gmin wiejskich i podział ten przetrwał do 1954 roku. Władze gmin stanowiły zarządy gminne, składające się początkowo z wójta, jego zastępcy i sekretarza, mianowane przez pełnomocnika obwodowego. Funkcje planowania działalności publicznej oraz kontroli nad rządowymi i samorządowymi organami wykonawczymi sprawowały rady narodowe. Na terenie ziem zachodnich rady powstawały dopiero w końcu 1945 r. Zarządy gminne i gminne rady narodowe działały do połowy 1950 r. Zmiany wniosła ustawa z 20 marca 1950 r. o terenowych organach jednolitej władzy państwowej . Na mocy ustawy zlikwidowano zarządy gminne a ich kompetencje przejęły gminne rady narodowe. Prezydium stało się organem wykonawczym i zarządzającym rady narodowej, zobowiązanym do wykonywania jej uchwał oraz organizowania jej pracy (przygotowywanie materiałów i zwoływanie sesji). Do najważniejszych zadań rad nadal należało uchwalanie budżetu, kierowanie działalnością gospodarczą, kulturalną i oświatową gminy, ustalanie wymiaru podatków i obowiązkowych dostaw. W praktyce jednak rola gminnych rad była ograniczona do wykonywania zaleceń powiatowej rady narodowej, która ustalała budżet i zobowiązania podatkowe. Organami pomocniczymi rady były komisje. 25 września 1954 roku wydana została ustawa o reformie podziału administracyjnego wsi i powołaniu gromadzkich rad narodowych . Na mocy tej ustawy zlikwidowano gminy a w ich miejsce powołano nowe jednostki podziału terytorialnego – gromady. W grudniu 1954 r. ukonstytuowały się gromadzkie rady narodowe, które przejęły zadania gminnych rad narodowych. Na podstawie niekompletnych akt GRN w Łagowie trudno jest ustalić przebieg organizacji władz na jej terenie (brak akt z roku 1945). Prawdopodobnie pierwszym wójtem gminy był Miekowicz (imienia nie udało się ustalić). Pierwsza sesja rady po wejściu w życie ustawy z marca 1950 roku odbyła się w Łagowie 17 czerwca. Przewodniczącym Prezydium Gminnej Rady Narodowej wybrano Bolesława Osadkowskiego.