Rada miejska i zarządzanie miastem: wybory do rady miejskiej, burmistrzowie, sprawy dzierżawy majątków miejskich, supliki, spory kompetencyjne 1552-1801 (44 j.a.), Stany - mieszczanie, poddani, szlachta: zażalenia, spory między gminą a stanami 1547-1755 (9 j.a.), Zarząd Miejski, urzędnicy miejscy: zatrudnienie, sprawy personalne 1717-1739 (4 j.a.), Prawo i sądownictwo: sprawy cywilne, karne, testamenty 1551-1733, 1787-1808 (33 j.a.), Sprawy policyjne: utrzymanie porządku i bezpieczeństwa, kary policyjne, pożary 1568-1790 (12 j.a.), Finanse: sprawy finansowe, spory, rachunki miejskie, księgi rachunkowe 1551-1824 (21 j.a.), Sprawy militarne: szkody wojenne, kwatery dla wojska, bractwo kurkowe 1592-1734 (11 j.a.), Sprawy gospodarcze: budowa dróg, mostów, domów, handel, rzemiosło, cechy rzemieślnicze 1550-1753 (23 j.a.), Szkolnictwo i wychowanie: zatrudnianie nauczycieli, budowa szkoły, sprawy szpitalne 1598-1736 (11 j.a.), Sprawy kościelne: sprawy wyznaniowe, majątek kościelny, personel kościelny, rachunki, budowa i odbudowa kościoła 1546-1788 (51 j.a.), Sprawy cywilne: zażalenia, spory, procesy w sprawach cywilnych i karnych 1551-1845 (18 j.a.); przes. 2339/2015 prośba do władz rejencji o powierzenie stanowiska pisarza miejskiego w Byczynie 1720 (1 j.a.)

Miasto Byczyna powstało w połowie XIII wieku. Początkowo należało do Księstwa Wrocławskeigo, w 1294 roku do głogowskiego, następnie do oleśnickiego, w końcu do brzeskiego. Po wymarciu Piastów linii brzeskiej, Byczyna przypadła koronie czeskiej. W 1742 roku przeszło razem ze Śląskiem w ręce Prus. W 1820 znalazała się w granicach Rejencji Opolskiej. Byczyna była miastem rzemieślniczo-handlowym. Najważniejsi rzemieślnicy, to tkacze i szewcy. Miasto posiadało przywilej solny. Byczyńskie targi znane były z lnu, miodu, wosku, i bydła. Miasto było pod zarządem rajców i konsulów. Dopiero w 1555 roku na czele miasta stanął burmistrz i rada miejska. Od 1745 miasto pozostawało pod władzą kolegium rady, składającego się z konsula, prokonsula, skarbnika, 2 radnych, kancelisty i sekretarza.Wydana w dniu 19.XI. 1808 r. ordynacja miejska przyznała miastom szeroką autonomię. Państwo miało sprawować jedynie ogólny nadzór nad samorządem miejskim. Radnych wybierali mieszkańcy miasta, którzy ukończyli 24 lata, posiadali pełne prawa obywatelskie i byli odpowiednio zamożni. [Na podstawie wstępu do inwentarza, oprac. Stefan Popiołek, Opole 1963]

Dziewulski Władysław: Stosunki etniczne w Kluczborku i Byczynie oraz nazewnictwo osobowe mieszczan w roku 1619, Kwartalnik Opolski R.9 Nr 1 s.9-20. Zmiany w rozmiarze zespołu zatwierdzono na posiedzeniu Komisji Metodycznej w dniu 26.02.2004 r.