Dokumenty: transakcje kupna-sprzedaży, 1321-1832 (216 j.a.), księgi miejskie: kroniki, statuty, instrukcje, urbarze 1528-1800 (8 j.a.), granice miasta, jego rozwój terytorialny, plany - budżety 1904-1938 (8 j.a.), sprawy budowlane - rozbudowa miasta 1893-1941 (48 j.a.), budowa i utrzymanie placów, ulic i mostów 1835-1939 (23 j.a.), sieć wodociągów, kanalizacji i elektryfikacja miasta 1893-1928 (2 j.a.), przemysł 1783-1944 (21 j.a.), handel i finanse 1596-1853 (20 j.a.), domy - wykazy 1838-1933 (4 j.a.), opieka społeczna 1857-1936 (5 j.a.), regulacja gruntów i łąk 1833-1867 (11 j.a.), recesy 1857-1874 (13 j.a.), sprawy policji: nadzór budowlany, plany 1889-1942 (28 j.a.), dokumenty - nie zinwentaryzowane (18 j.a.), przes.1601/2011: dokumenty: sprzedaż posiadłości 1577 (1 j.a.), przekazanie dóbr dominialnych 1719 (1 j.a.), uposażenie ołtarza św. Bartłomieja w kościele w Prudniku XV w. (1 j.a.), przes.1679/2011: lista meldunkowa gminy Biała pow. Prudnik 1896-1899 (1 j.a.); nab. 8681/2016: uwolnienie z poddaństwa, sprawy cechów, sprawy finansowe, kontrakty małżeńskie, pożyczki, rozporządzenia, pozwolenia budowlane, rozbudowa i przebudowa obiektów fabrycznych, projekt maszynowni, księga rachunkowa browarników 1695-1929 (29 j.a.).

Miasto Prudnik zostało założone około 1279 r. i otrzymało bardzo rozległe prawa. Położenie miasta na drodze handlowej, łączącej Wrocław z Wiedniem wpłynęło na dość szybki rozwój zarówno rzemiosła, jak i handlu. Rozwinęło się tu zwłaszcza rzemiosło tkaczy i szewców. Za jego to przyczyną Prudnik nazwano miastem tkaczy i szewców. Prudnik uchodził również za najbogatsze miasto na Górnym Śląsku. Wielkością równało się stolicy księstwa - Opolu. W roku 1779 Prudnik został zupełnie zniszczony przez Austriaków. Przez długie lata dźwigał się z riun. W XIX wieku nastąpiło uprzemysłowienie miasta. Do 1945 roku działała tu jedna z największych tkalni lnu - Zakłady Fraenkla. Później również fabryka obuwia. Do rozkwitu miejscowego przemysłu przyczyniło się uzyskanie w 1876 roku połączenia kolejowego z Kędzierzynem i Nysą. [Na podstawie wstępu do inwentarza, oprac. Czesława Glensk, Opole 1962]

zmikrofilmowano jednostki archiwalne o syganturach 3-219 a