akta cechu białoskórników 1591-1789 (6 j.a.), akta cechu blacharzy 1662-1734 (2 j.a.), akta cechu browarników 1588-1734 (4 j.a.), akta cechu cieśli 1613-1777 (2 j.a.), akta cechu czerwonoskórników 1562-1734 (8 j.a.), akta cechu cynarzy i kamieniarzy 1551-1733 (4 j.a.), akta cechu farbiarzy 1662 (1 j.a.), akta cechu garbarzy 1499-1856 (5 j.a.), akta cechu garncarzy 1560-1652 (1 j.a.),akta cechu iglarzy 1661-1682 (2 j.a.), akta cechu kapeluszników 1539-1714 (14 j.a.), akta cechu kołodziei 1608-1852 (5 j.a.), akta cechu kordobańczyków 1693-1854 (9 j.a.), akta cechu koszykarzy 1668 (1 j.a.), akta cechu kotlarzy 1697 (1 j.a.), akta cechu kowali 1601-1728 (3 j.a.), akta cechu kramarzy 1570-1729 (5 j.a.), akta cechu krawców 1532-1712 (8 j.a.), akta cechu kuśnierzy 1499-1898 (9 j.a.), akta cechu łodziarzy 1608-1743 (3 j.a.),akta cechu malarzy 1608-1743 (4 j.a.), akta cechu młynarzy 1870 (1 j.a.), akta cechu murarzy 1597-1730 (3 j.a.), akta cechu mydlarzy 1611-1849 (6 j.a.), akta cechu nożowników 1581-1804 (1 j.a.), akta cechu pasemkarzy 1660-1733 (8 j.a.),akta cechu piekarzy 1326-1794 (26 j.a.), akta cechu płatnerzy 1520-1732 (4 j.a.), akta cechu płócienników 1442-1562 (5 j.a.), akta cechu pończoszników 1799-1812 (2 j.a.), akta cechu pospólny 1639-1832 (1 j.a.), akta cechu postrzygaczy sukna 1689 (1 j.a.), akta cechu powroźników 1579 (2 j.a.), akta cechu rękawiczników 1740-1840 (2 j.a.), akta cechu rzeźników 1491-1844 (14 j.a.), akta cechu rybaków 1709-1735 (2 j.a.), akta cechu rycerskiego i mieszczańskiego 1755-1804 (1 j.a.), akta cechu rurmistrzów1730 (1 j.a.), akta cechu słodowników 1528-1694 (3 j.a.),akta cechu siodlarzy 1648 (2 j.a.), akta cechu stolarzy i szklarzy 1562-1899 (15 j.a.), akta cechu szewców 1499-1847 (3 j.a.),akta cechu sukienników 1600-1750 (9 j.a.), rachunki cechów 1628-1671 (1 j.a.), akta cechu ślusarzy 1569-1670 (4 j.a.),akta cechu złotników 1580 (1 j.a.), bractwo kurkowe 1591-1691 (7 j.a.), poświadczenia prawego urodzenia i nauki zawodu 1587-1895 (27 j.a.).

Cechy były to zawodowe organizacje rzemieślników , do których należeli wszyscy majstrowie w danym mieście chcący uprawiać rzemiosło. Zasadniczym celem cechów była obrona interesów ich członków przed kupcami oraz przed konkurencją ze strony rzemieślników nie zrzeszonych w cechu , a także przed majstrami innej specjalności. Do głównych zadań cechu należało wykształcenie uczniów i czeladników na przyszłych mistrzów cechowych. nauki. W Brzegu pierwsze organizacje cechowe powstały u schyłku XIII wieku. Pierwsze artykuły cechowe zostały nadane już 1289 i 1290 roku. Nadane zostały cechowi piekarzy brzeskich i zawierały między innymi przepisy utrudniające dostęp do rzemiosła. Wzmożony rozwój organizacji cechowych przypadł na XIV i XV wiek. Funkcjonowali wówczas kramarze, rzeźnicy, krawcy, tkacze, kuśnierze, płatnerze, siodlarze, płóciennicy, garncarze. W XVI wieku pojawili się białoskórnicy, farbiarze, kramarze słoneczni, złotnicy malarze, perukarz, kapelusznicy, kordobańczycy i inni. W XVII wieku został zatwierdzony statut cechu farbiarzy pięknych i czarnych, a także cechu postrzygaczy sukna, cechu rymarskiego, mydlarskiego, statut cechu koszykarzy, konwisarzy. Niektóre cechy kilkakrotnie przedkładały swoje statuty do zatwierdzania, a to dlatego, iż ulegał one bardzo często zniszczeniu a także dlatego, że częstokroć wprowadzano zmiany do dotychczasowych statutów. Największy rozkwit rzemiosła brzeskiego przypadł na XVI wiek. Miasto omijały klęski wojenne co prowadziło do wzbogacania się ludności miejskiej. Moda na noszenie bielizny sprawiała, że w znacznym stopniu rozwinęło się płóciennictwo a sam Brzeg stał się centrum produkcji płótna, barchanu, cajgu i sukna. Poważnym zagrożeniem dla rzemiosła miejskiego byli rzemieślnicy wiejscy tzw. fuszerzy niejednokrotnie popierani przez panów feudalnych z uwagi na trzymywane od nich czynsze. Cechy broniły się przed taką konkurencją, szukały poparcia wśród książąt brzeskich, którzy niejednokrotnie zabraniali rzemieślnikom wiejskim handlu na jarmarkach miejskich , a także osiedlania się w pobliżu miasta. Spadek znaczenia rzemiosła miejskiego w Brzegu przypada na XIX wiek. Wówczas w znacznym stopniu rozwinął się przemysł, który wchłonął produkcję rzemieślniczą. [Na podstawie wstępu do inwentarza, oprac. Janina Domska , Opole 2003]

zmikrofilmowano jednostki archiwalne o sygnaturach 1-30, 33-52, 55-58, 64-87, 91-92, 94-106, 109-135, 143-151, 155-158, 160-171, 174-175, 177-189, 198-199, 201-207, 210-249.