Organy kolegialne 1979-1983 sygn 1-6, 22, Organizacja jednostki własnej 1975 – 1983 sygn. 7-21., Akty normatywne 1974 – 1980 sygn. 23-26, Planowanie i sprawozdawczość. Statystyka 1975 – 1984 sygn. 27-143, Skargi i wnioski 1977-1979 sygn. 144, Kontrole 1978 – 1981 sygn. 145-152, Ogólne zasady pracy i płac 1975 – 1984 sygn. 153-155, Akta osobowe kadry kierowniczej 1965 - 1984 sygn. 156-195

W 1975 r. władze centralne podjęły decyzję o nowym dwustopniowym podziale administracyjnym kraju. Efektem tego było powstanie Wojewódzkich Spółdzielni Pracy (WSP), które miały koordynować i wspierać działania mniejszych jednostek. Pomimo tych zmian, WSP-y nie były w stanie kontrolować równomiernego rozwoju różnych typów spółdzielni, nie sprawdziła się również współpraca z władzami terenowymi i centralnymi. Ta sytuacja oraz konieczność połączenia sił i środków dla realizacji nałożonych zadań gospodarczych zdecydowały o dalszej integracji środowisk spółdzielczych. Od 1978 roku w całej Polsce zaczęły stopniowo tworzyć się Wojewódzkie Związki Spółdzielni Pracy (dalej WZSP). Wojewódzkie Związki Spółdzielni Pracy stanowiły jednolitą organizację spółdzielczości pracy, reprezentowały interesy wszystkich zrzeszonych spółdzielni wobec władz terenowych i centralnych, a także udzielały pomocy zrzeszonym w nim spółdzielniom w realizacji ich działalności statutowej. W skład Związku mogły wchodzić spółdzielnie działające na podstawie statutu zatwierdzonego przez organ nadrzędny - Centralny Związek Spółdzielni Pracy. Podstawą prawną do utworzenia WZSP był art. 5 i 7 ustawy o spółdzielniach i ich związkach z dnia 17 lutego 1961 /Dz. U. Nr . 12, poz. 61 oraz nr 47 poz. 281 z 1974 r /. Związek powstał na mocy uchwały zebrania założycielskiego delegatów spółdzielni. Bezpośrednim poprzednikiem Wojewódzkiego Związku Spółdzielni Pracy była działająca od 1978 roku Wojewódzka Spółdzielnia Pracy, powstała na bazie Wojewódzkiej Usługowej Spółdzielni Pracy w Siedlcach. Przedmiotem gospodarczej działalności Wojewódzkiej Związku Spółdzielni Pracy było: świadczenie usług przemysłowych, poza przemysłowych, remontowo-budowlanych i produkcja oraz wykonywanie w ramach planu społeczno-gospodarczego – funkcji organizatora i koordynatora działalności produkcyjnej i usługowej i innej osób prawnych będących członkami spółdzielni oraz reprezentowanie ich interesów wobec organów władzy i administracji państwowej. Sytuacja polityczno – gospodarcza kraju po 1980 roku przyniosła z sobą pogłębiający się kryzys ekonomiczny i polityczny, który negatywnie wpłynął również na rozwój sektora spółdzielczego. Spółdzielnie pracy zaczęły mieć coraz większe kłopoty ekonomiczne, a istniejące związki nie były w stanie sprostać nowym wyzwaniom. Efektem była stopniowa likwidacja związków. Siedlecki Związek rozpoczął likwidację już w grudniu 1982 roku. Zgłoszenie i zarejestrowanie likwidacji w Sądzie nastąpiło 7 stycznia 1983, również w styczniu dokonano uzgodnień z Dyrekcją Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Budownictwa Ogólnego w Węgrowie w sprawie odsprzedaży majątku i przekazania pracowników. Sukcesywnie do 30 maja 1983 wyceniono i upłynniano majątek. 10 sierpnia 1983 roku odbyło się ostatnie posiedzenie Rady Związku i przesłanie wniosków końcowych do CZSP. 20 sierpnia 1983 anulowano konta w NBP oraz numer statystyczny GUS.

Do brakowania typowano 18 j.a. 0,20 mb Z zespołu wyłączono 62 j. a. kategorii B-50 (akta osobowe), dla których sporządzono oddzielny spis.