1. Sprawy ogólno-państwowe 1864-1934; 6 j.a. - wybory do parlamentu Rzeszy, straż graniczna i ruch na granicy, zajścia i spory o słupy graniczne, zarządzenia przeciwko „polskiemu zagrożeniu”. 2. Gospodarka komunalna 1879-1934; 13 j.a. - polepszanie warunków mieszkaniowych, elektryfikacja, kolonie robotnicze, mieszkania dla bezdomnych, zmiana nazw miejscowości, wytyczenie obszaru chronionego koło Łeby (Leba), pomnik cesarza Wilhelma I w Słupsku. 3. Jurysdykcja 1877-1934; 9 j.a. - zarządzenia, organizacja sądu, sesje wyjazdowe. 4. Policja, bezpieczeństwo 1810-1936; 72 j.a. - zarządzenia i przepisy, nadzór nad stowarzyszeniami, organizacjami politycznymi i religijnymi, strajki, obywatele obcych państw, jeńcy wojenni, zagraniczni robotnicy sezonowi, ściganie przestępców, sprawy obywatelstwa, emigracja z Niemiec, cenzura, wydawanie czasopism, katoliccy dysydenci, strajki robotników rolnych, klęski naturalne. 5. Finanse 1859-1935; 41 j.a. - administracja i rewizje kasy powiatowej, kasa pożyczkowa i oszczędnościowa, depozyty, towarzystwo kredytowe. 6. Budownictwo 1857-1929; 4 j.a. - budowa przystani rybackiej w Rowach (Rowe) oraz portów w Łebie i Ustce (Stolpmünde). 7. Handel 1901-1929; 4 j.a. - wymiana żywności, targi i jarmarki, handel mlekiem. 8. Przemysł, rzemiosło 1845-1935; 15 j.a. - dzierżawy dla zbieraczy bursztynu, zarobki robotników dniówkowych, zakłady przemysłowe, fabryka papieru, Izba Rzemieślnicza, zrzeszenia zawodowe, cechy: kowali i kołodziei. 9. Rolnictwo, hodowla 1825-1933; 40 j.a. - hodowla, zarządzenia, przemysł rolny, hodowla kóz, bydła i koni, pasza, sprzedaż zwierząt hodowlanych, zboże chlebowe, ogrodnictwo. 10. Leśnictwo 1918-1931; 5 j.a. - nadzór nad lasami, dzierżawy terenów myśliwskich, szkody wyrządzane przez dzikie zwierzęta. 11. Rybołówstwo 1866-1933; 16 j.a. - położenie rybaków, połowy na jeziorze Łebsko (Lebasee), ubezpieczenia łodzi i sieci, rybołówstwo przybrzeżne i morskie. 12. Komunikacja 1817-1936; 22 j.a. - zarządzenia i przepisy, transport na wodach śródlądowych i morskich, budowa, naprawy i utrzymanie: szos, linii kolejowych oraz mostów, taryfy kolejowe. 13. Medycyna, weterynaria 1824-1936; 126 j.a. - nadzór sanitarny, epidemie, apteki, lekarze, stan zdrowia ludności w poszczególnych miejscowościach, weterynarze, rzeźnia, kontrole mięsa. 14. Szkolnictwo 1810-1935; 29 j.a. - zarządzenia i przepisy, szkoły handlowe, przemysłowe i ogrodnicze, kasa zapomogowa, koncesje dla nauczycieli domowych, szkolne kursy dokształcające, szkoła nawigacyjna w Ustce. 15. Militaria 1824-1932; 15 j.a. - kawaleria, budowa stajni na potrzeby wojska, jeńcy wojenni i ich wykorzystanie w pracach rolnych, rekruci. 16. Varia 1786-1882; 6 j.a. - fundacje kalsztorne.

Dokładna data powstania Starostwa Powiatowego w Słupsku nie jest znana. Landrat jako organ stanowy pojawił się w XVI w. na terenie Brandenburgii. W drugiej połowie XVII w. nadano mu na terenach wiejskich pewne funkcje administracyjne. Odtąd zakres jego władzy landrata obejmował niektóre uprawnienia wojskowe oraz zwierzchnictwo nad administracją. W XVIII w. jego kompetencje, chociaż nie zmienione pod względem terytorialnym, uległy dalszemu rozszerzeniu o władzę policyjną, finansową i ogólny zarząd nad gospodarką. Reformy początku XIX w. przeprowadzone w Królestwie Pruskim (w ramach reform administracji prowincjonalnej), doprowadziły do wytyczenia nowych powiatów. Od tego czasu obszar powiatu stanowił jednostkę administracyjną podległą władzy landrata (starosty). W powiecie landrat, będący reprezentantem władz państwowych, kierował zarówno pracami tamtejszych urzędów powiatowych, jak i nadzorował całą administrację szczebla powiatowego oraz życie społeczno-gospodarcze na powierzonym mu terytorium. Jednak dopiero ustawa z 30 VII 1883 r. nadała landratom pełnię władzy politycznej. Od tego momentu kontrolowali oni wszystkie dziedziny życia powiatu, obejmujące m.in. sprawy polityczne, administrację, handel, przemysł, rolnictwo, szkolnictwo wreszcie religię. Landrat nadzorował także policję, a w niektórych dziedzinach wydawał zarządzenia policyjne (np. komunikacja, łowiectwo). Z jego kompetencji wydzielono natomiast nadzór nad urzędami górniczymi, inspekcją przemysłową, urzędami miar i wag oraz urzędami wydzielonymi (specjalnymi). Landrat jako przedstawiciel władzy państwowej podlegał bezpośrednio prezesowi rejencji. Początkowo był wybierany przez powiatowe koło szlachty. Dopiero od 1872 r. landrata w imieniu króla mianował minister spraw wewnętrznych. Odtąd urząd ten stał się reprezentantem państwa, całkowicie niezależnym od środowisk lokalnych. Zachowano jednak uprawnienia sejmiku powiatowego do proponowania kandydata na stanowisko landrata spośród mieszkańców powiatu. Sejmik powiatowy wybierał ponadto dwóch jego zastępców, zatwierdzanych następnie przez naczelnego prezydenta prowincji. Starostwo Powiatowe w Słupsku istniało do 1945 r.