Sprawozdania z działalności Związku; plany pracy; bilanse; protokoły narad i konferencji; sprawozdania z podróży służbowych; sprawozdania z kontroli spółdzielni; akty kupna-sprzedaży zawarte pomiędzy Komisją Likwidacyjną Głównego Inspektoratu Specjalnej Akcji Likwidacyjnej MZO a spółdzielniami; protokoły zdawczo-odbiorcze kartotek opłat członkowskich i innych należności związkowych.

Swoją działalność na Pomorzu Zachodnim rozpoczął 6.VII.1945 r. w Koszalinie. W sierpniu utworzono oddział okręgu w Szczecinie, a marcu 1946 r. przeniósł się do nowej siedziby w Szczecinie przy ulicy Felczaka. Celem Związku było inicjowanie, popieranie, rozpowszechnianie i doskonalenie pracy w spółdzielniach. Członkami Związku były wszystkie spółdzielnie. Aparat wykonawczy dzielił się na centralę, okręgi wojewódzkie i oddziały powiatowe. Tych ostatnich w województwie szczecińskim nie utworzono. Pierwszym kierownikiem na okręg szczeciński był Zbigniew Gąsiorowski (rewident spółdzielczości mleczarskiej), jego zastępcą Aleksander Kołłajtis (rewident spółdzielczości spożywczej). Okręg wydawał oświadczenia o celowości istnienia spółdzielni na podstawie dokumentacji założycielskie, przyjmował spółdzielnie na członków związku, przeprowadzał kontrole istniejących spółdzielni oraz udzielał pomocy powstającym spółdzielniom. Wraz z rozpoczęciem działalności w Związku istniały 2 spółdzielnie: Spółdzielnia Spożywców „Robotnik” w Szczecinku i „Pionier” w Koszalinie. Ich ilość stale wzrastała i w 1947 r. okręg szczeciński zrzeszał 667 spółdzielni (w tym 564 były czynne). 30.VI.1948 r. na podstawie ustawy (z 21.V.1948 r.) o Centralnym Związku Spółdzielczym i centralach spółdzielni ZRS RP został rozwiązany, a prawa i obowiązki związku przejęły na siebie oddziały okręgowe central spółdzielczych, które zostały powołane przez Naczelną Radę Spółdzielczą.