Wśród zachowanych materiałów archiwalnych tworzących zespół zdecydowanie przeważają akta osobowe pracowników spółdzielni (675 j.a.). Ich zawartość treściowa jest zróżnicowana, znajdują się tu zarówno akta osobowe wieloletnich pracowników, ale też sporo akt osób, które nie podjęły pracy w spółdzielni. Pozostałą część materiałów archiwalnych tworzą akta odzwierciedlające zmiany organizacyjne spółdzielni oraz jej funkcjonowanie. Zostały one podzielone na pięć grup rzeczowych: Organizacja i zarządzanie, Protokoły Walnych Zgromadzeń oraz posiedzeń Zarządu, Rady Nadzorczej i innych ciał kolegialnych, Planowanie, Sprawozdawczość i Kontrole. Zgromadzone w tych seriach materiały archiwalne to typowa dokumentacja obrazująca działalność spółdzielni – plany pracy, sprawozdania z działalności, protokoły posiedzeń organów jednostki. Daty skrajne zespołu to 1950 – 1965. Anteriora obejmują rok 1950. Tworzą je materiały archiwalne spółdzielni, które zostały przejęte przez nowoutworzoną Robotniczą Spółdzielnię Pracy „Wagarz” w Szczecinie. Odziedziczone akta zawierają przede wszystkim spisy przejętego majątku. Posteriora obejmujące lata 1963-1965 to materiały archiwalne dotyczące działalności likwidatora.

Robotnicza Spółdzielnia Pracy „Wagarz” w Szczecinie została utworzona 1 stycznia 1951 roku, w wyniku wydzielenia jako punkt usługowy ze Spółdzielni Pracy „Odlewnik” w Szczecinie. Przedmiotem jej działalności była produkcja metalowa i metalowo – drzewna oraz usługi przemysłowe. Główny asortyment produkcji stanowiły różnego rodzaju wagi. Teren działalności spółdzielni nie był zgodny ze statutowym, gdyż obejmował Szczecin i województwo szczecińskie, a ponadto spółdzielnia posiadała punkt wagarski w Nowej Soli. Dla realizacji zadań gospodarczych spółdzielnia w 1957 roku prowadziła trzy zakłady produkcyjne w Szczecinie (przy ulicach: Dębogórskiej, Mosiężnej i Krzywoustego), a także punkty usługowe w Stargardzie i w Nowej Soli. W czasie swojego istnienia do spółdzielni włączane były, zgodnie z uchwałą Wojewódzkiego Związku Spółdzielni Pracy w Szczecinie, słabsze organizacyjnie jednostki (spółdzielnie), między innymi w 1960 roku Spółdzielnia Pracy „Terma”. W związku ze złą sytuacją w jakiej znalazła się spółdzielnia, 12 stycznia 1961 roku Walne Zgromadzenie jej członków zdecydowało o rozwiązaniu spółdzielni i postawieniu jej w stan likwidacji. 7 lutego wystąpiono do Sądu Powiatowego w Szczecinie z wnioskiem o likwidację spółdzielni. Postanowieniem sądu z dnia 20 października 1962 roku ogłoszono jej upadłość. Pomieszczenia biurowe spółdzielni zostały przekazane Wojewódzkiemu Związkowi Spółdzielni Inwalidów. Punkt usług w Nowej Soli został zlikwidowany. Zakład przy ul. Dębogórskiej przekazano Spółdzielni „Metalo – Port” w Szczecinie.