Dochodzenia indywidualne przeciwko osobom oskarżonym o przynależność do partii politycznych, organizowanie strajków itp.., 1903-1911, sygn. 1-130; Akta z lat 1910-1915, sygn. 131-349 - teczki zbiorcze zawierające opinie o obliczu politycznym różnych osób, korespondencja w sprawie pozostających pod nadzorem policji, raporty o osobach, którym zabroniono przebywania w Królestwie Polskim i ich spisy, wykazy towarzystw i związków legalnych, teczki zakładane dla poszczególnych partii politycznych, w których znajdują się informacje o działalności tych partii, a jako załączniki odezwy, ulotki, i broszury.

Zarząd funkcjonował na podstawie ustawy z 31 XII 1866 r. o żandarmerii w Królestwie Polskim. Od 1867 r. funkcjonowały oddzielnie zarządy żandarmerii powiatów częstochowskiego i będzińskiego oraz piotrkowskiego i noworadomskiego. W 1895 r. dokonano podziału guberni piotrkowskiej na trzy zarządy powiatowe. Powiat częstochowski połączono w jedną jednostkę organizacyjną żandarmerii wraz z powiatem będzińskim, a noworadomski z brzezińskim, piotrkowskim i rawskim. W 1897 r. dokonano ponownych zmian w wyniku których utworzono Zarząd Żandarmerii Powiatów Częstochowskiego i Noworadomskiego. Jego likwidacja nastąpiła w 1914 r. Do kompetencji Zarządu należała pomoc władzom administracyjnym i sądowym w wykonywaniu zadań o charakterze policyjnym, a mianowicie utrzymanie spokoju i bezpieczeństwa publicznego, chwytanie przestępców i ich strzeżenie, śledzenie zbiegów, a także pomoc przy egzekwowaniu należności skarbowych, rozkazów rządowych itp. Żandarmeria była początkowo niezależna od władz administracji ogólnej. Na skutek ukazu z 28.06.1896 r. zniesiono Warszawski Okręg Żandarmerii, a jego funkcję przejął pomocnik generał-gubernatora warszawskiego do spraw policyjnych, któremu podporządkowano gubernialne i powiatowe zarządy żandarmerii.