Akta notarialne z lat 1869 - 1897, sygn. 1 - 66; Repertoria do akt notarialnych z lat 1866 - 1897, sygn. 67 - 89. Sygn. 67 wpisy z lat 1866 - 1868 prowadził notariusz Adam Makarowski; Skorowidze do akt notarialnych z lat 1870 - 1896, sygn. 90 - 111; Księgi opłat notarialnych z lat 1876 - 1897, sygn. 112 - 129.

Józef Zborowski prowadził kancelarię notarialną przy Sądzie Pokoju w Częstochowie w guberni piotrkowskiej w okresie od 1 stycznia 1869 roku do 25 czerwca 1897 roku. Przed przybyciem do Częstochowy Zborowski pełnił funkcję notariusza w Szadku, powiat Zduńska Wola. Po 1897 roku prowadził kancelarię notarialna w Płocku. Podstawą prawną działania notariatu na terenie Księstwa Warszawskiego, a następnie Królestwa Polskiego była ustawa notarialna z 4 sierpnia 1808 roku, zmienioną następnie przez ustawy i instrukcje hipoteczne z 1818 r. i 1825 r. Zgodnie z przytoczonymi przepisami czynności notarialne mogli wykonywać pisarze aktowi oraz rejenci, którzy z kolei dzielili się na rejentów kancelarii ziemiańskich i okręgowych. Pisarze aktowi działali na terenie całego kraju, rejenci kancelarii ziemiańskich – w obrębie właściwości terytorialnych trybunałów cywilnych, przy których zostali ustanowieni, zaś rejenci okręgowi tylko we właściwym okręgu sądu pokoju. W drugiej połowie XIX wieku funkcjonowanie kancelarii notarialnych regulowały przepisy ustawy notarialnej z 14.04.1866 roku, obowiązującej na ziemiach Królestwa Polskiego od roku 1876. Zgodnie z "Rozkładem liczby notariuszów urzędujących przy sądach okręgowych i sędziach pokoju w guberniach należących do Okręgowej Izby Sądowej Warszawskiej" w przy Sądzie Pokoju w Częstochowie działało 2 notariuszy.

Notatkę informacyjną i inwentarz sporządziła inż.. Dorota Czech (2006). Inwentarz wpisany do bazy danych IZA