księgi stanu cywilnego: urodzeń 1876-1918, małżeństw 1876-1937, zgonów 1876-1937

1 października 1874 r. ustawą o świeckiej rejestracji stanu cywilnego powołano w państwie pruskim urzędy stanu cywilnego – Standesämter. Ustawa ta zniosła wymienione wyżej różne formy rejestracji ruchu naturalnego ludności, wprowadzając rejestrację jednolitą, powszechną i obowiązkową przez mianowanych przez władze administracyjne specjalnych urzędników stanu cywilnego. Obowiązująca od 1 I 1876 r. ustawa o cywilnej rejestracji stanu cywilnego w całej Rzeszy niemieckiej całkowicie oddzieliła rejestrację stanu cywilnego od spraw kościelnych. Urodzenia, małżeństwa i zgony wszystkich obywateli rejestrowano odtąd obowiązkowo, bez względu na wyznanie, w trzech rodzajach ksiąg, każdy w dwóch egzemplarzach. Wszystkich wpisów w księgach dokonywano w języku niemieckim. Księgi główne pozostawały w urzędach stanu cywilnego, ich duplikaty zabezpieczano w archiwach, najczęściej sądów.