Protokoły z sesji, posiedzeń komisji, posiedzeń Prezydium, narady, zebrania wiejskie, kronika gromady, palny i sprawozdania, kontrole, budżety, książki meldunkowe.

Ustawa z dnia 25.09.1954 roku o reformie podziału administracyjnego wsi i powołaniu gromadzkich rad narodowych ( Dz.U. z 1954 r. Nr 43, poz. 191 ) zapoczątkowała nowy okres w dziejach rad narodowych stopnia podstawowego. W miejsce dotychczasowych gmin i gromad zostały utworzone nowe gromady, jako jednostki podziału administracyjnego wsi. Podziału administracyjnego na gromady dokonywały wojewódzkie rady narodowe ustalając granice gromad oraz siedziby gromadzkich rad narodowych. Organami władzy państwowej w gromadach zostały gromadzkie rady narodowe wybierane przez ludność gromady na okres trzech lat. Liczbę radnych ustalało prezydium powiatowej rady narodowej w zależności od ilości mieszkańców gromady w stosunku jeden radny na 100 mieszkańców, przy czym liczba radnych nie mogła być mniejsza niż 9 a większa niż 27. Gromadzkie rady narodowe jako organy władzy państwowej w gromadach kierowały w swoim zakresie na terenie gromady działalnością gospodarczą, społeczną i kulturalną wiążąc potrzeby gromady z zadaniami ogólnopaństwowymi. Gromadzka rada narodowa wybierała spośród radnych prezydium, które było jej organem wykonawczym i zarządzającym. W skład prezydium wchodzili: przewodniczący, zastępca przewodniczącego i sekretarz gromadzkiej rady narodowej. Gromadzka rada narodowa, licząca co najmniej 12 radnych, wybierała ponadto w skład prezydium 2 członków, a licząca co najmniej 18 radnych - 3 lub 4 członków. Istniejąca od 1954 roku struktura terytorialna i system rad narodowych utrzymały się do reformy przeprowadzonej na podstawie Ustawy z dnia 29.11.1972 roku o utworzeniu gmin i zmianie ustawy o radach narodowych ( Dz. U. z 1972 r. Nr 49, poz. 312). Rozpoczęła ona pierwszy etap zmiany systemu administracyjnego państwa, tworząc gminy i określając na nowo pozycję rad narodowych.