1) Sesje GRN: protokoły, plany pracy, sprawozdania (sygn. 1-20; 1954-1972). 2) Radni: spotkania z wyborcami (sygn. 21-28; 1961-1972). 3) Komisje GRN: protokoły (sygn. 29-40; 1955-1971). 4) Prezydium GRN: protokoły, plany pracy, sprawozdania, uchwały (sygn. 41-60; 1955-1971). 5) Zebrania wiejskie: protokoły, wybory i narady sołtysów (sygn. 61-70; 1958-1972). 6) Plany gospodarcze (sygn. 71-76; 1963-1972). 7) Sprawozdawczość: z działalności organów rad narodowych, gospodarcze, wykazy radnych (sygn. 77-83; 1962-1972). 8) Kontrole zewnętrzne: protokoły i zarządzenia pokontrolne (sygn. 84-91; 1960-1972). 9) Finanse: budżety i plany funduszu gromadzkiego, sprawozdania z ich wykonania (sygn. 92-114; 1955-1971).

Reforma podziału administracyjnego wsi wprowadzona ustawą z dnia 25 września 1954 r. zlikwidowała dotychczasowe jednostki administracji wsi (gminy i gromady), tworząc w ich miejsce nowe gromady (art. 1). Ustawa powoływała gromadzkie rady narodowe, wybierane przez ludność na okres 3 lat, które pełniły również rolę organów administracji państwowej (art. 4). Ich zadaniem było kierowanie na terenie gromady „działalnością gospodarczą, społeczną i kulturalną, wiążąc potrzeby gromady z zadaniami ogólnopaństwowymi” (art. 10). Organem wykonawczym i zarządzającym GRN było (powoływane przez nią) prezydium, które jednocześnie zobowiązane było do wykonywania wytycznych i instrukcji prezydium powiatowej rady narodowej (było więc podwójnie podporządkowane) (art. 11 i 27). GRN powoływała również komisje (np. rolną, mienia gromadzkiego) dla poszczególnych dziedzin swojej działalności i sprawowania kontroli społecznej (art. 24-25). W myśl Ustawy dotychczasowe uprawnienia gminnych rad narodowych przeszły na gromadzkie rady narodowe. Faktycznie większość uprawnień przejęło prezydium powiatowej rady narodowej, a gromadzkie rady narodowe w wielu wypadkach zostały ograniczone do wykonywanie jej zarządzeń. Mimo, że w późniejszych latach kompetencje GRN-ów zostały rozszerzone, nigdy nie były one pełnoprawnym gospodarzem gromad. (Przede wszystkim z powodu ograniczenia kompetencji na rzecz powiatów i braku odpowiednich funduszy). Na podstawie wyżej cytowanej ustawy Wojewódzka Rada Narodowa w Poznaniu z dniem 5 października 1954 r. powołała na terenie powiatu krotoszyńskiego m.in. gromadę Kobylin. Objęła ona obszary dotychczasowych gromad: Długołęka, Fijałów, Górka, Kobylin Stary, Rębiechów, Rzemiechów, Starkowiec i Wyganów z gminy Kobylin. Z dniem 1 stycznia 1959 r. włączono do niej zlikwidowana gromadę Smolice, a z początkiem 1960 r. gromady Kulinów i Zalesie Wielkie. Z dniem 1 stycznia 1973 r., w związku z reformą administracyjno-gospodarczą kraju, zlikwidowano gromady, a w ich miejsce utworzono gminy.