Akta władz przedsiębiorstwa z lat 1922 - 1944, sygn. 1 - 24, w tym: protokoły Walnych Zgromadzeń Akcjonariuszy, okólniki i komunikaty Towarzystwa Przemysłowców Okręgu Częstochowskiego, statystyka, świadectwa przemysłowe, kontrola ksiąg handlowych, polisy ubezpieczeniowe, korespondencja z Izbą Przemysłowo-Handlową akta dotyczące podatków; Akta księgowości z lat 1894 - 1945, sygn. 25 - 115, w tym: bilanse, księgi główne, memoriały, księgi sprzedaży, księgi kasowe, rachunki; Akta dotyczące załogi z lat 1900 - 1944, sygn. 116 - 137, w tym: wykazy zatrudnionych, księgi wypłat, korespondencja dotycząca ubezpieczeń społecznych; Wzory produkcji obić papierowych z lat 1895 - 1939, sygn. 138.

Częstochowska Fabryka Obić Papierowych została uruchomiona w 1894 roku i mieściła się przy ulicy Teatralnej (później al..Kościuszki 52, obecnie al. Wolności 36). Właścicielami zakładu byli: Adolf Gerke, Herman Brass, A. Luer, F. Fasterling i F. Kämmerling. Zakład występował pod nazwą Fabryka Obić Papierowych Gerke i S-ka w Częstochowie. W roku 1900 fabryka zatrudniała ogółem 50 ludzi. Wartość rocznej produkcji wynosiła 100.883 rubli. Produkowała różnego gatunku obicia papierowe, tapety itp. W okresie I wojny światowej zakład był nieczynny. W roku 1921 przedsiębiorstwo zostało wykupione od dawnych właścicieli i przekształcone w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. O tej pory ustalono dla zakładu nazwę Częstochowska Fabryka Obić Papierowych dawniej Gerke i S-ka Spółka z ograniczona odpowiedzialnością. Powyższa Spółka rozpoczęła działalność dnia 22 kwietnia 1921 roku i należeli do niej: Feliks Staszewski, Stefan Jaeger, Bolesław Piwarski i Aleksander Horn. Siedziba Spółki początkowo była Warszawa, później została przeniesiona do Częstochowy do lokalu fabrycznego. Dyrektorem zarządzającym do roku 1927 był Fryderyk Kämmerling. W 1928 roku było już tylko dwóch wspólników: B. Piwowarski i F. Staszewski. Pierwszy z nich pełnił funkcje kierownika fabryki. Kapitał zakładowy spółki wynosił 400.000 złotych. W 1928 roku przedsiębiorstwo zatrudniało 50 osób, a w 1938 roku 29 robotników i 5 pracowników administracyjno-technicznych. W okresie międzywojennym spółka należała do Izby Przemysłowo-Handlowej w Sosnowcu.

Wstęp i inwentarz sporządził Franciszek Sobalski (1963). Inwentarz wpisany do bazy danych IZA.