akta notarialne sygn 1-4, repertoria sygn 5-6 (sygn. 6 również not. Świderski), skorowidz - patrz akta not. L. Jaxa Maleszewskiego sygn 51, akta notarialne not. Michała Chmielewskiego w Kielcach sygn 7 w aktach not T Swiderskiego repertorium Michała Chmielewskiego z repertorium Tadeusza Świderskiego sygn 4 skorowidz za 1949 rok razem ze skorowidzem T. Świderskiego sygn 6

Działalność notariatów określała instrukcja ministra sprawiedliwości z 23 maja 1808 roku. Notariusze byli urzędnikami publicznymi powołanym do przyjmowania aktów i kontraktów. Dzielono ich na powiatowych i departamentowych. Rozszerzenie ich kompetencji nastąpiło w 1818 roku. Notariusze wojewódzcy wchodzili w skład kancelarii ziemiańskiej i uzyskali prawa załatwiania wielu czynności hipotecznych. Po przyjęciu ustawy hipotecznej w 1825 roku na mocy instrukcji Komisji Rządowej Sprawiedliwości z 22 grudnia 1825 roku, z końcem grudnia zniesiono urzad notariuszy powiatowych i wprowadzono od stycznia 1826 roku rejentów powiatowych (od 1824 roku - okręgowych) Ustawa notarialna z 1875 roku nie wprowadziła większych zmian. Notariusze działali w kancelarii przy wydziałach hipotecznych sądów okręgowych i sądów pokoju (grodzkich) do 1951 roku. Na podstawie wstępu do zespołu