1. Sesje Gromadzkiej Rady Narodowej – protokoły z posiedzeń, plany pracy; 2. Komisje Gromadzkiej Rady Narodowej – protokoły z posiedzeń; 3. Posiedzenia Prezydium Gromadzkiej Rady Narodowej – protokoły; 4. Zebrania wiejskie, sołtysi – protokoły; 5. Normy kancelaryjne; 6. Plany gospodarcze; 7. Sprawozdania gospodarcze; 8. Kontrole i inspekcje zewnętrzne – protokoły, zalecenia, sprawozdania z wykonania zaleceń; 9. Budżet i jego wykonanie; 10. Ewidencja godeł i pieczęci; 11. Sprawozdania statystyczne; 12. Dokumentacja ogólnoorganizacyna; 13. Obrona cywilna i przeciwpożarowa.

Gromadzkie rady narodowe powstały na mocy ustawy z dnia 25 września 1954 r. o reformie podziału administracyjnego wsi i powołaniu gromadzkich rad narodowych (Dz.U. z 1954 r. Nr 43, poz. 191). W miejsce dotychczasowych gmin i gromad zostały utworzone nowe gromady, jako jednostki podziału administracyjnego wsi. Podziału na gromady dokonywały wojewódzkie rady narodowe ustalając granice gromad oraz siedziby gromadzkich rad narodowych. Gromada Gowarczów została utworzona w oparciu o uchwałę Nr 13d/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 29 września 1954 r. w sprawie podziału na nowe gromady powiatu koneckiego. W skład nowo utworzonej jednostki administracyjnej weszły obszary dotychczasowych gromad: Borowiec, Gowarczów, Ruda Białaczewska, Skrzyszów – z gminy Gowarczów, Korytki, Kupimierz – z gminy Stużno oraz pas leśny o powierzchni 2300 ha z powiatu opoczyńskiego. Na uwagę zasługuje znajdowanie się w granicach gromady Gowarczów – lecz wyłączonego spod jej administracji – rozbudowującego się poligonu wojskowego Barycz, obejmującego dotychczasowe gromady Barycz, Bębnów, Brzeźnica, Huta, Januchta, Józefów, Komaszyce, Miłaków, Morzywół, Rogówek i Wola Nosowa. Jednak już na przełomie lat 50-tych i 60-tych poligon zlikwidowano, a 1 stycznia 1959 roku utworzono na tym terenie nadleśnictwo Barycz. Na mocy Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 grudnia 1959 r. w sprawie zmiany granic niektórych powiatów w województwach bydgoskim, kieleckim i łódzkim oraz zmiany granic miasta Zgierza w województwie łódzkim (Dz.U. z 1959 r. nr 68, poz. 422) część tych obszarów – dawne wsie Eugeniów, Gąsiorów i Kacprów – wyłączono z gromady Gowarczów, włączając je do gromady Ruski Bród w powiecie przysuskim. Natomiast przyłączono do Gromady Gowarczów wieś Giełzów z gromady Petrykozy w powiecie opoczyńskim. Organami władzy państwowej w gromadach były gromadzkie rady narodowe wybierane na okres trzech lat. Liczbę radnych ustalało prezydium powiatowej rady narodowej w zależności od ilości mieszkańców gromady w stosunku jeden radny na 100 mieszkańców, przy czym liczba radnych nie mogła być mniejsza niż 9 a większa niż 27. Dla gromady Gowarczów ustalono 27 członków gromadzkiej rady narodowej. Gromadzkie rady narodowe obradowały na sesjach, które odbywały się co najmniej raz w miesiącu zgodnie postanowieniami regulaminu. Gromadzka rada narodowa wybierała spośród radnych prezydium, które było jej organem wykonawczym i zarządzającym. W skład prezydium wchodzili: przewodniczący, zastępca przewodniczącego i sekretarz gromadzkiej rady narodowej. Gromadzka rada narodowa, licząca co najmniej 12 radnych, wybierała ponadto w skład prezydium 2 członków, a licząca co najmniej 18 radnych – 3 lub 4 członków. Organami pośredniczącymi pomiędzy gromadzką radą narodową a mieszkańcami gromady były komisje stałe lub doraźne. Pełniły one funkcje pomocnicze, doradcze i kontrolne. Do stałych komisji należały: komisja rolna; komisja budżetowo-finansowa; komisja oświaty, kultury i zdrowia; komisja dróg i urządzeń gromadzkich. Komisje stałe i doraźne podlegały wyłącznie gromadzkiej radzie narodowej. Wybierane były zarówno spośród radnych, jak i osób nie będących radnymi. Nową instytucją, która powstała w miejsce działających dotychczas sołtysów byli pełnomocnicy rad narodowych. Pełnomocnik miał za zadanie utrzymywać stały kontakt między mieszkańcami wsi a prezydium gromadzkiej rady narodowej. Kolejne zmiany w systemie rad narodowych dokonała ustawa z dnia 25 stycznia 1958 r. Zasadniczą zmianą było wprowadzenie w gromadzkich radach narodowych aparatu wykonawczego w formie biura gromadzkiego, kierowanego przez sekretarza, nie wchodzącego w skład prezydium. Ponadto przywrócona została instytucja sołtysa, który był wybierany przez zebranie wiejskie na okres 3 lat. W 1963 r. Sejm uchwalił nowelizację ustawy o radach narodowych z 1958 r. na podstawie, której gromadzkie rady narodowe mogły ustalać wieloletnie i roczne plany gospodarcze gromad. Nowelizacja z 1963 roku zmieniała także kadencje rad narodowych z trzyletnich na czteroletnie oraz ustalała liczbę radnych od 15 do 27. W 1965 roku przekazano gromadzkim radom narodowym sprawy związane z wymiarem podatku gruntowego. Gromadzka Rada Narodowa w Gowarczowie została zlikwidowana na mocy ustawy z dnia 29 listopada 1972 roku o utworzeniu gmin i zmianie ustawy o radach narodowych (Dz. Ust. z 1972 roku nr 49 poz. 312).