I.Pożar fabryki Ostrowy, 1893, sygn.1 II.Produkcja, 1901-1940, sygn. od 2 do 9, urządzenia fabryczne, utrzymanie maszyn i budynków, inspekcja fabryczna, wypadki przy pracy. III.Korespondencja handlowa, 1934-1937, sygn. od 10 do 11, sprawy gospodarcze, zbyt, korespondencja z plantatorami. IV.Finanse, 1922-1942, sygn. od 12 do 46, bilanse, księga rozchodów, rejestr maszyn i urzadzeń z podaniem wartości, fundusz stypendialny, kasa chorych, podatki, zabezpieczenia budynków fabrycznych od ognia. V.Akta personalne, 1892-1940, sygn. od 47 do 57, "Czarna książka", wystąpienia robotników, zwolnienia z pracy, etaty, fundusz bezrobocia, emerytalny, wykazy potrąceń, wydarzenia kulturalne. VI.Transport, 1912-1940, sygn. od 58 do 61, utrzymanie dróg komunikacyjnych, umowy z kolejami państwowymi. VII.Rekwizycje wojenne, 1939, sygn. 62. Dokumentacja organizacyjna i finansowa, akta osobowe pracowników

Cukrownia założona została przez Konstantego Rembelińskiego w 1849 r. Od roku 1873 cukrownia należała do Warszawskiego Towarzystwa Fabryk Cukru. W 1893 r. uległa spaleniu, z sumy otrzymanej jako zwrot szkód poniesionych podczas pożaru, wnioskować można, iż posiadała ona budynki, maszyny i przedmioty magazynowe ubezpieczone na łączną sumę 42591 rubli, co świadczy o jej ówczesnej wielkości. Brak danych o działalności cukrowni w latach międzywojennych. Podczas okupacji hitlerowskiej była pod zarządem władz niemieckich, po wyzwoleniu w roku 1948 została upaństwowiona.