Akta Notariusza Ludwika Szlompki, 1938-1939, sygn. 1-3; Skorowidz do akt Notariusza Ludwika Szlompki, 1939, sygn. 4;

Polski notariat międzywojenny do roku 1933 funkcjonował w oparciu o ustawę notarialną obowiązującą w byłym zaborze rosyjskim, ponieważ dopiero w tym roku weszło w życie Rozporządzenie prezydenta RP z dnia 27 października tego roku, które wprowadziło w życie pierwsze polskie prawo o notariacie. Zgodnie z Rozporządzeniem notariusza na stanowisko mianował Minister Sprawiedliwości, który dysponował też prawem relegowania notariusza z urzędu. Notariusze międzywojenni działali przy sądach okręgowych i byli zrzeszeni w izby notarialne. Przedwojenny notariat charakteryzował się silnym samorządem, a zawód notariusza był wysoce ceniony. Kancelaria notariusza Ludwika Szlompki funkcjonowała w latach 1938-1939 przy Sądzie Okręgowym w Łomży, jej siedziba znajdowała się w Tykocinie.