Wykazy map i planów. Organizacja z lat 1865-1941, sygn. 1-3 Wykazy podatku gruntowego i budynkowego: obszar miasta Bytomia, dóbr Górecko, grunt szpitala św. Ducha, Nowy Dwór, dobra i wieś Rozbark, Czarny Las, dobra i wieś Bobrek, Łagiewniki, Miechowice, przysiółek Karb, dobra i wieś Szombierki z lat 1864-1942, sygn. 4-60 Zmiany właścicieli budynków i nieruchomości z lat 1873-1942, sygn. 61-193 Obrót nieruchomościami z lat 1896-1928, sygn. 194-198 Pomiar, ewidencja i szacunek gruntów z lat 1850, 1893-1944, sygn. 199-212 Zezwolenia budowlane i zmiany w stanie budynków z lat 1892-1941, sygn. 213-238

Urzędy katastralne na terenie państwa pruskiego zostały powołane na mocy ustawy z 21 maja 1861 roku, która wchodziła w życie z dniem 1 kwietnia 1865 roku. Na terenie rejencji opolskiej istniało 14 takich urzędów, które podlegały pod Biuro Katastralne przy Wydziale Podatków, Dominiów i Lasów. W okresie 1861-1865 sporządzano pomiary, mapy i plany obrębów oraz wykazy podatku gruntowego i budynkowego. Księgi katastralne były ściśle związane z zapisami w o odpowiednich księgach hipotecznych, prowadzonych przez sądy, od czasu gdy powołano w Prusach te ostatnie (zwano je też księgami gruntowymi czy wieczystymi) od 1 października 1872 roku. Stosunki między katastrem z księgą wieczystą normowało rozporządzenie ministra sprawiedliwości z 18 lutego 1911 roku, na mocy którego zobowiązano hipotekę do zawiadamiania katastru o wszelkich zmianach własności , a kataster z kolei winien był informować o zmianach w kształcie i stanie gruntów i budynków. Urząd Katastralny w Bytomiu mieścił się w budynku Sądu Krajowego. Jego pracą kierował dyrektor podlegający Rejencji opolskiej. Urząd działał do 1945 roku. [na podstawie wstępu do inwentarza, oprac. Z. Jedynak, Bytom 1984]

KM 30.05.1989, 0014-4