Organizacja i zarządzanie z lat [1909] 1914-1939, sygn. 1-47 Finanse z lat 1914-1928, sygn. 48-63 Wytwarzanie, przesyłanie i sprzedaż z lat 1916-1940, sygn. 64-90 Inwestycje z lat 1923-1925, sygn. 91-95 Plany z lat 1915, sygn. 96-97

W 1909 roku Gwarectwo Hr. Renard uzyskało od władz miasta Sosnowca koncesję na oświetlenie ulic energią elektryczną oraz prawo sprzedawania tej energii w mieście. Gwarectwo posiadało niewielką elektrownię. W 1911 roku przemysłowcy łódzcy, Maurycy Poznański, Antoni Stamirowski i Walter Blüthgen nabyli w imieniu Towarzystwa Akcyjnego „Elektrowni Sosnowieckiej” od Gwarectwa koncesję na oświetlenie oraz samą elektrownię z wyposażeniem. Samo Towarzystwo Akcyjne „Elektrowni Sosnowieckiej” powołano do życia 5 marca 1914 roku na pierwszym walnym zgromadzeniu, które odbyło się w Łodzi. Wcześniej, zgodnie z obowiązującą wówczas procedurą, bo już 7 stycznia 1914 roku, na mocy najwyższego zatwierdzenia imperator zezwolił na założenie Towarzystwa i zatwierdził jego statut. Założycielami Towarzystwa byli wspomniani przemysłowcy łódzcy, działający jako firma „Elektryczność, Gaz, Siła”. Nowoutworzone Towarzystwo miało szerokie plany i od razu przystąpiło do budowy nowej, dużej elektrowni. Miała się ona znajdować w Małobądziu, leżącym między ówczesnym Sosnowcem, a Będzinem, nad rzeką Czarną Przemszą w pobliżu kolei Warszawsko-Wiedeńskiej. Wybuch I wojny światowej przerwał prace. Dopiero w sierpniu 1916 roku uruchomiono prowizorycznie część nowej elektrowni. Budowę zakończono w 1917 roku. Do 1916 roku Towarzystwo sprzedawało energię wytwarzaną w małej elektrowni odkupionej od Gwarectwa. W latach 1924-1925 przystąpiono do rozbudowy nowej Elektrowni w oparciu o kapitał brytyjski. W okresie międzywojennym Elektrownia w Małobądziu była jedną z największych w kraju. Akcjonariusze Spółki zmieniali się, ale Spółka dotrwała w dobrej kondycji aż do wybuchu II wojny światowej. W tym okresie Spółka znajdowała się w sferze wpływów ogólnopolskiego koncernu elektrycznego „Siła i Światło”. Po I wojnie światowej Elektrownia została znacjonalizowana [na podstawie wstępu do inwentarza, oprac. L. Domański, Będzin 1992]

KM 14.12.1993, 0014-3