Sprawy organizacyjne i finansowe: protokoły posiedzeń władz spółki, sprawozdania, rejestr handlowy, oszacowanie majątku, upadłość spółki, współdziałanie z organizacjami gospodarczymi z lat 1845-1944, sygn. 1-174 Zaopatrzenie, produkcja i zbyt: zakup surowców, umowy ze zleceniodawcami, wzory tkanin z lat 1917-1939, sygn. 175-207 Sprawy pracownicze: regulamin fabryczny, obwieszczenia, plakaty, rejestry pracowników, taryfikatory płac, nieszczęśliwe wypadki, ubezpieczenia pracowników, związki zawodowe, mieszkania fabryczne z lat 1879-1944, sygn. 208-301 Księgowość, statystyka: księgi główne i szczegółowe, statystyka z lat 1889-1943, sygn. 302-359 Plany i mapy: sytuacyjne posiadłości spółki z lat 1877-1933, sygn. 360-381

Początki istnienia fabryki tekstylnej w Zawierciu sięgają pierwszej połowy XIX wieku. W latach 40-tych XX wieku powstała manufaktura tekstylna oparta na kapitale szlacheckim i żydowskim. W latach 70-tych XIX wieku rodzina berlińskich bankierów Ginsbergów, mająca powiązania z przemysłem w Łodzi i Częstochowie, założyła tu nowoczesną fabrykę tekstylną przetwarzającą bawełnę. W 1878 roku utworzona została Spółka Akcyjna „Zawiercie", która nabyła od braci Ginsberg fabrykę tekstylną. Głównymi udziałowcami tej spółki pozostali bracia Ginsberg, a obok nich udziały nabyli przedstawiciele polskiej arystokracji (Zamojscy i Wielopolscy), którzy przez długi czas wchodzili do zarządu spółki. Spółka i należąca do niej fabryka używały wówczas nazwy „Towarzystwo Zakładów Przędzalni Bawełny, Tkalni i Blecharni Zawiercie, dawniej A.B. Ginsberg”. Do wybuchu I wojny światowej produkcja fabryki była nastawiona głównie na rynek rosyjski. W czasie I wojny wszelkie wyroby i maszyny zostały skonfiskowane przez okupacyjne władze niemieckie. W okresie międzywojennym Spółka Akcyjna Zawiercie borykała się z trudnościami i zaciągała poważne pożyczki zagraniczne, co doprowadziło do uzależnienia Spółki od bankierów wiedeńskich, belgijskich i francuskich. W 1929 roku Spółka ogłosiła upadłość i została oddana pod nadzór sądowy. Z chwilą wybuchu II wojny światowej fabryka została unieruchomiona. Do końca wojny pozostawała ona pod zarządem komisarycznym. Stan prawny Spółki pozostawał nieuregulowany ze względu na to, że główni akcjonariusze pozostawali za granicą. W 1943 roku fabryka została skonfiskowana jako mienie wrogów Rzeszy hitlerowskiej.